Tekst uitgesproken bij een sociale actie aan het Antwerpse stadhuis
Vanavond betoogden 350 mensen aan het Antwerpse stadhuis tegen het asociale beleid van het nieuwe stadsbestuur. Tot de actie werd er door o.a. de ACOD en het Collectief in de Wachtrij opgeroepen. Hier de tekst die ik bracht:
Antwerpse
OCMW-voorzitter Liesbeth Homans (N-VA) wil leefloners verplicht aan het werk
zetten als tegenprestatie voor hun uitkering.
Homans
haalt inspiratie uit Nederland. Nederlanders die een bijstandsuitkering
krijgen, moeten volgend jaar gedurende een of meerdere dagen per week een
tegenprestatie leveren, bijvoorbeeld het proper maken van de straten. Het is
daar sowieso al een tijdje moeilijker dan vroeger om aan een uitkering te
geraken zonder arbeidsprestaties te leveren en die aan te tonen.
Vlaanderen
zet te weinig in op activering, klinkt het bij beleidsmakers. Voor
zelfactivering is er sowieso nog weinig ruimte in Antwerpen, of het nu om
leefloners of stempelaars gaat.
In
Antwerpen worden leefloners nu al ingezet om klusjes op te knappen. ‘Maar we
kunnen ze daar momenteel niet toe verplichten. Anders fluit de rechtbank ons
terug’, zegt Homans. ‘Met een intensieve begeleiding kunnen we mensen met een
leefloon nochtans opleiden om knelpuntvacatures in te vullen.’ Ze wil dat de
federale overheid de wet aanpast. Het werkt volgens haar in Nederland, dus moet
het ook bij ons kunnen.
Dit wil
ook zeggen dat ze een leefloon wil afnemen van mensen die een tegenprestatie
weigeren, dus ook universitairen die een leefloon krijgen omdat ze nog niet
lang genoeg hebben gewerkt om een werkloosheidsuitkering te krijgen.
Liesbeth
Homans gaat graag kijken in Nederland. Daar verplichten ze leefloners 1 dag of
enkele dagen klusjes op te laten knappen voor de stad. Dit wil Liesbeth Homans
meteen toepassen in Antwerpen en in Vlaanderen.
Daar staan echter amper 18-jarigen die uit de zorg komen op een leefloon.
Volgens journaliste Saskia van Nieuwenhove heeft men in Nederland immers begrepen dat die groep - door een zware bagage als kind - niet meteen op kamers moet worden gegooid maar maakt men de brug, zij krijgen nog steeds ondersteuning en dat tot 20 jaar.
‘Daar heeft men de brug gemaakt na grondige analyse dat deze groep te kwetsbaar is om het op 18 jaar alleen te rooien en op die manier maar al te vaak in de psychiatrie of de gevangenis belandt.’ De vergelijking met Nederland gaat dus niet op.
Het
zal niet de eerste keer zijn dat de N-VA wil gaan experimenteren met dingen om
aan te proberen tonen dat het beter werk levert dan andere partijen. Het is een
partij die helemaal niet vies is van bibliotheken te sluiten bijvoorbeeld. Ik
heb echter geen zin in Amerikaanse toestanden in Vlaanderen, daar hebben we er
in Vlaanderen al genoeg van.
Daar staan echter amper 18-jarigen die uit de zorg komen op een leefloon.
Volgens journaliste Saskia van Nieuwenhove heeft men in Nederland immers begrepen dat die groep - door een zware bagage als kind - niet meteen op kamers moet worden gegooid maar maakt men de brug, zij krijgen nog steeds ondersteuning en dat tot 20 jaar.
‘Daar heeft men de brug gemaakt na grondige analyse dat deze groep te kwetsbaar is om het op 18 jaar alleen te rooien en op die manier maar al te vaak in de psychiatrie of de gevangenis belandt.’ De vergelijking met Nederland gaat dus niet op.