Over Groen en PVDA in Borgerhout

14 december 2024

Noch Vooruit noch Groen laten de PVDA meebesturen in een gemeente of district van het Vlaams gewest. Nochtans had de PVDA in de grootste stad van dat gewest meer dan 20 procent van de stemmen bij de gemeenteraadsverkiezingen in oktober. Dat zowel PVDA als veel kiezers daarvan boos worden hierdoor is dus begrijpelijk. Het hoort bij een strategie die Vooruit en Groen hanteren: de PVDA wordt geparkeerd aan "de zijlijn". In de hoop dat kiezers voortaan twee keer zullen nadenken vooraleer nog eens voor de PVDA te stemmen. Ze dienen het te ervaren als een verloren stem, voor een partij die toch niet mag meebesturen en dus weinig in de pap te brokken heeft.

De PVDA zal hierdoor niet van strategie veranderen. Bij die partij kent men de waarde van het oppositievoeren. En dat Vooruit en Groen de PVDA letterlijk en figuurlijk links laten liggen? Ze kunnen het uitspelen bij dat oppositievoeren. Wie tijdens de verkiezingen dit jaar één of meerdere keren op de PVDA stemde, en dat zijn best veel mensen, is er aan voor de moeite. Ze worden door Vooruit en Groen weinig of niet beluisterd, en zeker niet in de wijken van Borgerhout. In dat Antwerps district Borgerhout konden PVDA en Groen samen een bestuursmeerderheid vormen maar Groen koos er liever voor Vooruit én N-VA (sic).

Politieke democratie gaat over het genoeg proberen te betrekken van alle inwoners van een wijk, gemeente of regio. Daar zijn Vooruit en Groen echter al te weinig mee bezig als het over de progressieve kiezers gaat. En daarmee maken ze een hele hoop mensen nog bozer op andere partijen dan de PVDA dan dat ze al waren. Het doet wat denken aan hoe regeringen als landen van Cuba en Venezuela met hun onderdanen omgaan, dissidentie wordt er genegeerd en soms zelfs bestraft.

Politieke democratie gaat ook over een transparante en degelijke strategie om mensen te informeren over de politieke kwesties die voorliggen. Dat progressieve partijen intussen nog altijd pas mensen veel politieke inspraak geven als ze lid worden van hun partij? Ik ervaar het als een groot probleem. En dan nog, het is niet zo dat progressieve partijen over het algemeen staan te springen om volop interne basisdemocratische principes toe te passen. Basisdemocratie kost immers tijd en energie. Het vergt ook voldoende interesse van de leden om volop te volgen waar hun partij juist mee bezig is.

 

                                            Foto: het districtshuis in Borgerhout

 

 

8 juni 2025

 

Er is een verschil tussen de PVDA parlementairen en de parlementairen van Groen. Maar bij beide partijen vraag ik me soms af in hoeverre ze verkozenen wilden om ruzie te kunnen maken met andere parlementaire verkozenen. Bij Groen is er de neiging om dit ruziemaken af te wisselen met samenwerking. Al gaat bijvoorbeeld regeren samen met VB en N-VA de partij te ver. Op lokaal vlak vormt Groen soms wel bestuurscoalities samen met N-VA. Bestuurscoalities vormen samen met de PVDA? Daar hebben de andere partijen over het algemeen weinig zin in. Daar doet de PVDA naar hun zin te weinig water in de wijn voor. En N-VA en VB zijn wel heel verschillend van PVDA in doelstellingen en opvattingen.

Ook Groen heeft weinig interesse in het besturen samen met PVDA. Dat merken we bijvoorbeeld in het Antwerps district Borgerhout, waar de twee partijen samen een bestuursmeerderheid zouden kunnen vormen. Dat blijkt niet te lukken. Een gemiste kans want met deze progressieve samenwerking zouden Groen en PVDA rechtstreekse democratie dichterbij kunnen brengen in een beter Borgerhout, en het stimuleren van lokaal debat met de hulp van bijvoorbeeld volksvergaderingen waarin mensen hun zeg kunnen doen over Antwerpse en andere politieke kwesties. De kans lijkt groot dat het ook de komende jaren niet zal lukken en Groen in Borgerhout samen met onder meer N-VA blijft besturen.

Als het over onverzettelijkheid tegenover partijen als de N-VA en de MR gaat dan geef ik de voorkeur aan PVDA in vergelijking met Groen. Als het over de algemene stijl van communiceren gaat heb ik een lichte voorkeur voor Groen in vergelijking met de PVDA (dat te veel aan querulantisme doet). Beide partijen tonen te weinig interesse in sociale theorie en politieke filosofie. Ze zijn ook slechts geïnteresseerd in deelaspecten van politieke filosofie, hetgeen niet verwonderlijk is vermits linkse filosofen het ook niet altijd eens zijn met elkaar bij politieke kwesties. Op ideologisch vlak combineert Groen vooral een ecologisme met een sociaal-liberaal denken. En PVDA gaat voor een neomarxisme dat soms in weinig verschilt van links sociaal-democratisch denken en/of marxisme-leninisme.