De waarden en normen van de N-VA

Wil de N-VA de Vlaamse waarden en normen uitdragen? Zegt de partij gewoon wat de Vlaming denkt en wil? Nee, toch niet. Met Vlaanderen heeft de partij niet altijd evenveel dingen gemeen. De N-VA wil zeker oude, conservatieve waarden en normen uitdragen en verder beleven. De partij heeft het echter moeilijk met de vernieuwing die Vlaanderen momenteel doormaakt, het multicultureler worden van de regio en het weggroeien uit Vlaamse tradities. De N-VA heeft een stoffige ideologie die als minder stoffig voorgesteld wordt dan ze in werkelijkheid is. De kracht van de verandering is gewoon vooral de terugkeer naar het oude in neoliberale gewaden, de vroegere patriarchale tradities, het zich gedeeltelijk afsluiten van de wereld en haar bevolking.
De NV-A sluit zichzelf graag op in een partijpolitiek denken en handelen. Voor de bekendste N-VA politici is de partijpolitiek echt grotendeels hun leven geworden, ze kunnen nog moeilijk zonder. Vandaar ook dat sommigen er al zo lang in meedraaien. Een Geert Bourgeois bijvoorbeeld, zijn leven is intussen moeilijk denkbaar geworden zonder de partijpolitiek. Ik zie hem er niet meer uitstappen. De gemiddelde N-VA'er is veel meer geïnteresseerd in de partijpolitiek dan de gemiddelde Vlaming (als die al bestaat). Hij of zij is ook rijker dan de gemiddelde Vlaming, of wil rijker worden. Aan de top van de partij geraken betekent immers rijkdom verwerven. Wie enkele jaren meedraait als N-VA toppoliticus is al ongeveer materieel binnen voor het leven, dankzij het netwerk dat men er ook mee verwerft.
De N-VA is de partij van de rijke en de kleine burgerij. Toch trekt de partij ook veel stemmen aan vanuit Vlaamse arbeiderskringen. Hoe de partij denkt over immigratie en Vlaamse tradities helpt daarbij. De nationalistische reflex bij veel mensen uit de lager sociaal-economische klassen als het gevolg van sociaal-economische problemen of onzekerheden over de toekomst is intussen iets waar progressieve mensen moeilijk een goed antwoord op lijken te vinden. Tegen de these van het bekrompen teruggrijpen op oude tradities van partijen als de N-VA en het VB zetten we best de radicale antithese van het ruimdenkend, internationalistisch en progressief handelen. Pas dan is er vooruitgang in de geschiedenis. Laten we er aan beginnen.


Popular posts from this blog

Oekraïne, een jaar later (4)

Het belang van de hoofddoekenkwestie

Oekraïne, een jaar later (2)