Posts

Showing posts from 2018

Sabotage

Image
Ik heb sabotage altijd al een krachtig middel gevonden tegen bezettende en andere repressieve overheden. We zouden mensen van op jonge leeftijd sabotagetechnieken moeten aan proberen te leren: van hacking tot de ontmanteling van elektriciteits- en watervoorziening en het stilleggen van allerlei netwerken en structuren die een sterk repressieve overheid bezigt om zichzelf in stand te houden. Ook het op het gebied van handel internationaal boycotten van een sterk repressieve overheid is zo'n krachtig middel. Maar zonder het actief betrekken van de mensen (bij het verzet tegen een repressief regime) die het meest leiden onder zo'n soort overheid is een internationale handelsboycot wel een stuk minder effectief.

Nieuwe podcast De Medialeugen

Over Donald J. Trump. En met vergelijkingen tussen de situaties in de VS en Europa. Hier te vinden.

Een post-schaarste economie in Antwerpen

Wouter Van Besien (Groen) in een chatsessie voor De Morgen over de Antwerpse haven: "In de haven pleiten wij ervoor om in de eerste plaats te investeren in nieuwe industrie in plaats van bijkomende containerverkeer. Dat zorgt voor meer jobs en voor minder files, beiden dus positief voor onze economie." Dat is echter wel behoorlijk binnen het kader van het huidige economische verhaal gedacht. We zitten in Antwerpen nu niet alleen met de tweede grootste haven van Europa (containerverkeer en nog eens containerverkeer), maar ook met de grootste petrochemische cluster van Europa. We moeten echter vooral richting internationale en grondige economische veranderingen. Lokale verandering volstaat niet. De massa dient er van overtuigd te worden te gaan consuminderen, om iets grondig aan de klimaatcrisis te kunnen doen. We dienen te evolueren naar een post-schaarste situatie in een economie van het genoeg, een situatie waarin mensen niet langer schaarste ervaren, zowel subjectief als ob

Is er wel een oorlog tegen drugs?

Ik las vandaag ' Waarom een 'oorlog tegen drugs' volstrekt onzinnig is ', een tekst van in mei 2016 waarin Thomas Decreus meer licht op de 'oorlog tegen drugs' probeerde te werpen. Decreus: "In de top vijf van meest schadelijke drugs staan 'the usual suspects': cocaïne, heroïne, metamfetamines en crack. Maar de eerste plaats wordt zonder enige discussie bekleed door … alcohol. Het is volgens onderzoekers de drug die het meest schade aanricht op tal van vlakken." Je kan je dus afvragen wat die 'oorlog tegen drugs' juist inhoudt. Alcohol is immers niet illegaal en heel gemakkelijk verkrijgbaar. Het lijkt eerder een manier om mensen schrik aan te jagen als het over illegale drugs en het gebruik ervan gaat, en een fenomeen waarmee men een conservatieve visie op beleid tegenover drugs probeert te legitimeren. Daarnaast is de term 'oorlog tegen drugs' ook een rookgordijn om te verhullen wat men niet doet om drugsmisbruik te voorkomen:

Europa wint de wereldbeker

Alle halve finalisten in het WK voetbal zijn Europese ploegen. Latijns-Amerika lag er uit in de kwartfinales. Brazilië en Uruguay verloren hun wedstrijden. Dat is geen toeval. Europa heeft nu eenmaal de strafste voetbalcompetities, zorgt voor de duurste vormen van begeleiding van spelers en kent de meest megalomane afkoopsommen als het over straffe spelers gaat. Daar hoort de Belgische competitie niet bij trouwens, die strafste competities. Ongeveer alle Rode duivels spelen in het buitenland, in landen als Engeland (dat ook halve finalist is), Spanje of Frankrijk. Ze spelen ook bijna allemaal in Europa, al kozen sommigen voor het grote geld dat men in China voor hen neertelde. China, dat voorlopig vrij vruchteloos zijn achterstand op Europa op voetbalgebied probeert in te halen. In hoeverre zijn die Belgen nog wel Belgen als ze niet voor de nationale ploeg spelen? Ze spelen niet in de Belgische voetbalcompetitie en vertoeven weinig in België. Ze zijn evenveel Europeaan als Belg, al zo

Waarom het WK voetbal zo populair is in België

Image
Analyses en nog eens analyses... van de voetbalwedstrijden. Maar weinig of geen analyses van het waarom van de populariteit van het WK voetbal in dit land. Ik doe een poging. 1. Misschien wel het belangrijkste aspect: België heeft een gouden generatie voetballers. Het is de eerste keer sinds mensenheugenis dat de hoop op een Belgische wereldtitel zo groot is. Intussen zit de Belgische ploeg ook in de kwartfinale. Of ze tot in de finale geraken is maar de vraag. Maar vermits ze tegen Brazilië en daarna misschien Frankrijk spelen kan het WK voetbal eigenlijk al niet meer stuk voor de Belgische ploeg. Dat zijn immers wedstrijden die evengoed finales zouden kunnen zijn. 2. Het is spektakel en goedkoop entertainment, zo'n voetbalwedstrijd bekijken. Of je het nu thuis doet of ergens anders op een groot scherm, met al dan niet heel veel volk erbij. Niet alleen de Belgen kijken, ook de niet-Belgen in dit land kijken volop. Het schept een gevoel van verbondenheid over de landsgrenzen he

Onderdrukte categorieën

Er zijn de laatste tijd binnen de linkerzijde nogal wat discussies over sociaal-economische klasse en huidskleur of ras (*). Daarbij gaat men op zoek naar een onderdrukte kracht die los kan komen van haar onderdrukt zijn, een onderdrukte categorie van mensen. Maar hoe erger de klimaatcrisis wordt, hoe meer we onszelf als mensheid in een benepen positie werken. De klimaatcrisis overstijgt categorieën van klasse en huidskleur en heeft een effect op iedereen, al zijn het vooral vaak de armen die er het gelag voor moeten betalen. Armoede is wereldwijd, en heeft zeker veel met huidskleur en het vroegere kolonialisme te maken. Maar sociale verandering komt niet alleen vanuit de lagere klassen op deze planeet, ze komt vooral vanuit iedereen die zichzelf als slachtoffer of potentieel slachtoffer van een industrieel kapitalistische maatschappij ziet en de onrechtvaardige of anderszins slechte situaties die deze maatschappij voortbrengt. (*) Zie o.a. De witte navel van Marian Donner.

Nieuwe podcast : De Medialeugen

Image
Een nieuw project... Deze uitzending , die ik samen met een vriend maakte, focust op de invloed van massacommunicatie en massamedia. Daarnaast komen ook de op kleinere leest geschoeide publiek gerichte alternatieve media aan bod, zoals de audiovisuele of de geschreven varianten.

Anarchistische gemeenteraadsleden

Image
Wat maakt iemand anarchistisch? Ik schreef er in 2016 al een tekst over die ik toen op een andere, wat oudere blog van mij postte. Er wordt momenteel veel gezegd en geschreven over mei 1968, omdat we 50 jaar later zijn. Maar een jaar eerder gebeurde er ook iets belangrijk. In mei 1967 hief Provo zichzelf op. Het had in en buiten Amsterdam furore gemaakt als ludieke anarchistische beweging. In Amsterdam had dat ook een electoraal verlengstuk, wat heel ongewoon is voor een anarchistische groep. Provo deed mee aan de gemeenteraadsverkiezingen in juni 1966. De verkozenen van Provo hebben 4 jaar gezeteld (tot 1970, toen de volgende gemeenteraadsverkiezingen waren). 4 Provo's zetelden in de Amsterdamse gemeenteraad, elk jaar iemand anders om machtsmisbruik te voorkomen. Maar intussen was Provo dus wel opgeheven. Als verkozenen vertegenwoordig je dan in eerste instantie best (de meerderheid van) je kiezers, eerder dan de electorale beweging waar je deel van uitmaakte. Als je heel veel te

Aforismen over Erich Fromm en Herbert Marcuse

Image
Het realisme van de sociale psycholoog Erich Fromm vind ik soms een verademing in de kringen van radicaal of libertair socialisme. Ik heb het liever dan het existentialistische denken van veel anarchisten die soms de indruk wekken dat de revolutie in het Westen elk moment nu voor de deur kan staan. Het zijn maar interpretaties van mijnentwege maar het zou me verwonderen als er ook bij Karl Marx geen libertaire invloeden waren. Tenslotte was Marx ook bevriend met de libertaire socialist Mikhail Bakoenin, voordat ze ruzie met elkaar kregen. Die libertaire invloeden bij Marx zouden er ook zijn in de vroege geschriften van Marx, geschriften die pas ontdekt zijn toen de Sovjetunie er al was, erg laat dus. Ze hebben de mensen van de Frankfurter Schule geïnspireerd, een denkgroep die veel inspiratie zocht in sociale of politieke filosofie en kritische sociologie. Denk dus ook aan de libertaire invloeden bij mensen als Erich Fromm en Herbert Marcuse, sociale theoretici die zichzelf Marxiste

Sociale ecologie en politiek, een interview met initiatiefnemer Roger Jacobs

Image
Recent verscheen er een boek van Murray Bookchin in het Nederlands. Sociale ecologie en politiek is nu al het boek van het jaar, niet omdat het zoveel interesse van mensen wekt maar wel omdat het een boek is dat op een zeer goed moment komt. Murray Bookchin behoort niet meer tot de levenden maar is misschien wel de invloedrijkste denker van dit moment in Noord-Amerikaanse links-libertaire kringen. Bovendien reikt zijn politieke impact tot in het Midden-Oosten, en dan vooral tot in Syrisch Koerdistan. Het nieuw verschenen werk laat ons kennismaken met de politieke en andere filosofie van een pionier van de ecologische beweging. Met Provo had Bookchin gemeen dat hij er zeker geen problemen mee had om met politieke groepen aan gemeenteraadsverkiezingen deel te nemen. Vermits er dit jaar zowel in Nederland (net voorbij) als in België (in oktober) gemeenteraadsverkiezingen zijn komt ook daarom dit boek op een goed moment. Ik interviewde Roger Jacobs, wellicht diegene die er het meest t

Hoe de N-VA er wel mee wegkomt

Image
Steven Vandeput, Guy Van Sande, Liesbeth Homans, Mark Demesmaeker ,... De ene na de andere bekende N-VA'er komt in opspraak momenteel. Als het met bekende SP.A'ers zou gebeuren dan zou momenteel het kot te klein zijn. Maar de N-VA leek de laatste tijd vrij ongenaakbaar in de peilingen, dus is het geen groot nieuws in de media. Waarom de N-VA zo weinig problemen had in de peilingen? Misschien wel omdat het een weinig politiek bewust kiespubliek heeft. Het bestaat voor een groot deel uit mensen die vroeger voor het VB stemden, blanco stemden of gewoon thuis bleven op verkiezingsdagen. De N-VA heeft ook weinig concurrentie op rechts. Het VB? Te wereldvreemd en te extreem. De Open Vld? Te individualistisch en met te veel liberalen die eerder het centrum opzoeken dan rechts. De CD&V? De ideologie van de partij is wat passé, en er zijn nog altijd te veel connecties met (het regelmatig de sociale kaart trekkende) beweging.net om een uitgesproken rechts verhaal te kunnen brengen

De N-VA en mei '68

Dat de N-VA de erfenis van mei '68 ongenegen is zegt veel over de partij. Het geeft ook aan dat de N-VA de maatschappij van de voorbije 50 jaar deels afwijst, en dat de partij wat weigerachtig of conservatief staat tegenover een groeiende impact van feministische en niet-heteroseksuele tendenzen. Dat men bij de N-VA mei '68 associeert met individualisme is onterecht. Het fenomeen van 50 jaar geleden kan hoogstens geassocieerd worden met een sociaal individualisme of een individualistisch socialisme, met andere woorden marginale sociale tendenzen, zelfs binnen de erfenis van mei '68. Individualisme heeft veel meer connecties met liberalisme en het Thatcheriaanse denken van vroeger.

Peilen in Vlaanderen

Image
Uit een nieuwe peiling omtrent de populariteit van partijen en politici in België blijkt de populariteit van premier Michel in Vlaanderen. Als we de peiling mogen geloven zou die veel groter zijn in Vlaanderen dan in Wallonië. Zou de peiling er naast zitten? Zo'n peilingen zijn niet wetenschappelijk en dus moet men er ook niet te veel van geloven. Zegt het spreekwoord niet 'onbekend maakt onbemind'? In Wallonië kennen ze Michel toch beter dan in Vlaanderen? Welnu, misschien maakt dat onbekend zijn wel juist de populariteit van Michel. Wat weten wij in Vlaanderen over de premier en zijn partij de MR? De media in Vlaanderen bericht er weinig over, en de linkerzijde in Vlaanderen focust veel meer op de aard van een partij als de N-VA dan op die van de MR. Wie weet er bijvoorbeeld dat de meest rechtse vleugel van de MR, met als boegbeeld minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders, in het elitair en de rijksten ondersteunend gedrag niet moet onderdoen voor de N-VA? Wat wee

Rob Devos en het postmodernisme

Image
Maarten Boudry heeft een nieuwe stroming gevonden om te bekritiseren. Boudry is het soort denker dat graag bekritiseert en polemiseert. Hij doet dat liever dan zelf met verhalen op de proppen te komen denk ik. Boudry houdt niet zo van positieve narratieven denk ik. Hij gaat liever voor de negatie ervan, of het nu om het kleine verhaal van het postmodernisme of de grote verhalen van Islam en Communisme gaat. De laatste tijd bekritiseert Boudry graag het postmodernistische denken, of wat hij als zodanig ervaart. Voor wie het postmodernisme weinig of niet kent, Postmodernism and the Left van Barbara Epstein is een goede inleidende tekst tot wat het Franse en het Amerikaanse postmodernistische denken inhouden. Barbara Epstein Postmodernisme is volgens Boudry "een losse verzameling van denkers, voornamelijk van Franse oorsprong, zoals Jean-François Lyotard, Michel Foucault en Jacques Derrida, maar bij voorbeeld ook de Amerikaanse filosoof Richard Rorty". Rob

Het Zondagsinterview met Bart De Wever ontleed

Image
Bart De Wever gaf onlangs een interview weg aan de krant De Zondag, dat dit weekend verscheen. Ik becommentarieer hier de opvallendste passages. "Politiek is de hoogste roeping, zoals Cicero ooit zei. Maar weinigen worden ertoe uitverkoren. Wie toch dat geluk heeft, is geprivilegieerd. Ik voel me tot op vandaag geprivilegieerd dat ik dit leven mag leiden. En ik word er nog goed voor betaald ook." Het is niet het enige vlak waarop de Antwerpse burgemeester geprivilegieerd is. Hij is rijk, wit, Vlaming, één van de machtigste Belgen en Antwerpenaars, man, N-VA voorzitter, heeft een veel betere gezondheid dan vroeger, niet oud en niet jong. Je kan je afvragen op welk vlak Bart De Wever dus niet geprivilegieerd is. "De God van het christendom is een gezellige God geworden: aanwezig op moeilijke momenten, afwezig in het dagelijkse leven. Een mens bepaalt zelf wat hij eet en met wie hij slaapt. Maar dan duikt daar Allah op die wel het dagelijkse leven wil regelen. Dat zorg

Het andere nieuws - 16 maart 2018

Image
Terwijl niet lang geleden de N-VA nog volop in de media kwam met de boodschap dat vluchtelingen en mensen zonder papieren volgens de partij afbreuk kunnen doen aan de sociale zekerheid in België, wordt nu de aanval op de sociale zekerheid vanuit de N-VA verder ingezet. De N-VA wil namelijk heel veel gaan besparen in die sociale zekerheid tijdens de volgende begrotingscontrole, zo'n 2 miljard euro. Moest de "zwarte piet" kaart doorgespeeld worden naar vluchtelingen en mensen zonder papieren als afleidingsmaneuver? <> De regering heeft een nieuw akkoord bereikt om bedrijfswagens van de weg te proberen halen. De maatregel dreigt grotendeels een slag in het water te worden want aan het huidige fiscale gunstregime voor de 700.000 à 800.000 bedrijfswagens wordt namelijk niet geraakt. Hoe krijgen we de mensen uit hun auto? Is het door het openbaar vervoer sneller te maken en vooral aangenamer dan wat het nu is? Het heeft met veel andere dingen te maken dan het gebrek

Rechts-nationalisme en de natie

Als rechts-nationalisten zeggen de belangen van de eigen natie te willen verdedigen, dan gaat het vooral over een minderheid binnen die natie: de rijkste mannen. Als je binnen die natie een andersvalide en in armoede levende, alleenstaande vrouw bent met kinderen om op te voeden... Wat dan? Of stel dat je een atheïstische lesbienne bent die wel tot de eigen natie behoort maar niks van het rechts-nationalisme moet weten. Wat dan? #contradicties

De Italiaanse Vijfsterrenbeweging

De Vijfsterrenbeweging maakte zichzelf in het verleden regelmatig ongeloofwaardig, o.a. door zo sterk het concept democratie aan het concept van de eigen natie te koppelen en als eerder rechts dan links over te komen. De laatste tijd probeert de partij wat meer aan haar imago te werken. Komiek en partijleider Beppe Grillo verdween wat naar de achtergrond en de 31-jarige Luigi di Magio werd de nieuwe partijleider. Die stuurt de partij in een weinig transparante richting. De partij komt over als 'democratisch', 'groen' en meer dan bezorgd om immigratie. Met haar migratiestandpunten schurkt de partij naar mijn gevoel toch te dicht aan bij groen rechts. Met haar naïef geloof in 'internetdemocratie' geeft de Vijfsterrenbeweging ook te veel ruimte aan de manipulatie van de massa via de media. Deze media zijn in Italië sterk gemanipuleerd door de rechterzijde van Berlusconi en co. Internetuitslagen voor raadplegingen kunnen trouwens ook gemakkelijk vervalst worden som

Het andere nieuws (7)

Image
Een nieuwe peiling geeft aan dat rechts nog altijd de wind in de zeilen heeft in Vlaanderen. Ik geloof echter niet zo in de waarde van die peilingen. De laatste rechte lijn naar de verkiezingen bepaalt bijna altijd veel. En de volgende parlementsverkiezingen zijn nog meer dan een jaar van ons verwijderd. Groen zou wat aan terrein verliezen tegenover vorige peilingen, en sp.a zou wat aan terrein winnen. Het verschil tussen Groen en sp.a in opvattingen is echter zo klein dat men er gemakkelijk een paar procenten naast zit als het over het verschil tussen die twee in kiesintenties gaat. Ik vind zelf Groen een interessantere partij dan de sp.a overigens. Of de PVDA een interessantere partij is dan Groen weet ik niet, ze lijken me aan elkaar gewaagd. Dat Groen zakt lijkt me een slechte zaak, voor mens en milieu. Ik kan nog altijd van het tegendeel overtuigd worden, maar bij Groen lijkt me er meer aandacht te zijn voor de energiekwestie, de klimaatproblematiek, antimilitarisme, verkeersvei

Arthur Lehning en WO II

Image
Tot de meest interessante in het Nederlands schrijvende auteurs behoort ongetwijfeld Arthur Lehning. Over Lehning zijn leven wist ik nog niet heel veel, ook niet over de periode voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog die hij doormaakte. Vandaag ontdekte ik echter een tekst over die periode in Lehning zijn leven, in het Nederlandse tijdschrift De As. Verbaasd ben ik over het feit dat hij in het Verenigd Koninkrijk enige tijd geïnterneerd werd, enkel en alleen omdat hij van Duitse afkomst was, samen met ook vele Joodse vluchtelingen. De tekst vind je terug op p.32-35 . Lehning in 1919 Hier is nog een tekst uit De Groene Amsterdammer die na zijn dood verscheen, en waarin het literair talent van Lehning wel wat onderschat wordt.

Walter Lotens recenseert werken van Ico Maly en Murray Bookchin

Image
Je kent Walter Lotens misschien van zijn reisverhalen of zijn geschiedschrijving van het Antwerpse socio-culturele centrum Elcker-ik. Maar Walter schrijft niet alleen boeken, hij maakt ook boekrecensies. En de meest recente boekbesprekingen van zijn hand zijn meer dan de moeite om te lezen. In 'Antiverlichtingsidealen, het nieuwe normaal' bespreekt Lotens het nieuwe boek van Ico Maly over Nieuw Rechts. Aan de hand van het boek maakt hij duidelijk hoe Bart De Wever en Donald Trump uit het vaatje tappen van een nieuwe ideologische stroming die ontstond uit een reactie op het Nieuw Links van de jaren zestig, en hoe het bespelen van 'sociale' en andere media daarbij extra belangrijk wordt. "Maly schraapt de honing weg, duikt in de algoritmische onderwereld van het net en dringt zo door tot de harde kernboodschap van Trump en De Wever." Als reactie op Nieuw Rechts hoopt Walter Lotens "een Nieuw, meer anarchistisch geïnspireerd Links", mee op de rails

Als stemmen voor een parlement dichtbij komt...

Iemand vroeg deze week op het internet waar ik voor zou stemmen als het nu federale verkiezingen zouden zijn. Ik antwoordde: 'En die federale verkiezingen vallen niet samen met andere verkiezingen (Vlaamse of Europese bijvoorbeeld)? Dan vind ik dat een moeilijke vraag.' Bij samenvallende verkiezingen kan je nog je stem over verschillende lijsten verdelen. Ik stem sowieso eerder voor personen dan voor lijsten. Ik stem bij federale verkiezingen ook liever tegen personen en lijsten dan voor personen en lijsten want parlementarisme is niet aan mij besteed. Jammer genoeg kan men dus ook nog altijd geen tegenstemmen uitbrengen bij federale verkiezingen. Federale verkiezingen worden ook steeds minder democratisch, want heel veel mensen van allochtone herkomst in België mogen niet stemmen bij federale verkiezingen. Iemand opperde dit weekend dat politieke partijen van de linkerzijde momenteel te weinig aan bod komen op de VRT. Maar wat hebben we er aan als politieke partijen veel aan

Zullen we mei '68 vieren?

Image
De tweede helft van de jaren zestig was zeker uniek in de geschiedenis van het Westen, maar waren we nu met links net niet bezig om minder de focus te leggen op de geschiedenis van het Westen en ons meer te richten op wat er in de rest van de wereld historisch van ontwikkelingen was? De interessante ontwikkelingen van in de jaren zestig reduceren tot het jaar 1968 of de maand mei '68 heeft een symboolfunctie, maar heeft ook zijn beperkingen. Het legt de focus op de studentenrevolte. Bij die contesterende studenten was er een interessante libertaire en progressieve onderstroom. Nogal wat studenten keerden later hun kar en zochten de mainstream op. Andere studenten hadden illusies in het autoritaire communisme van Mao, Ho Chi Minh of Che Guevara. Een filosoof als Herbert Marcuse, diegene die als filosoof wellicht het meest geassocieerd wordt met mei '68, verwachtte te veel van de rol die studenten konden spelen bij revolutionaire ontwikkelingen. Bekende '68ers als Dany Cohn-B

Extreem links en extreem rechts

'De extremen raken elkaar', als het over poltiek gaat wordt dat weleens beweerd. Maar is dat ook zo? Het hangt er toch maar van af hoe je 'extreem links' omschrijft. Als je er Stalin bijrekent, wat velen doen, kom je inderdaad met een probleem te zitten. Tussen de heerser Stalin en de heerser Hitler was er immers geen groot verschil, ze vielen allebei voor het totalitarisme. Ik omschrijf mijn denken als anti-autoritair links, niet als extreem of radicaal links. Lenin behoorde, historisch gezien, tot de rechtervleugel van het Bolsjevisme. Door radencommunisten werd hij als niet links genoeg gezien en zo. Om maar te zeggen: het is allemaal relatief.

Het belang van de hoofddoekenkwestie

Image
In 2009 trouwde Bart De Wever nog voor de kerk. Nu heeft hij het over vliegende spaghettimonsters en het geloof dat daar aan vasthangt. Van kerkelijk persoon evolueerde hij tot 'randreligieus' iemand. Hij probeert in die hoedanigheid islamofoben, Open Vld kiezers, agnosten en atheïsten voor zich te winnen. En in dat kader moet ook de vraag gezien worden aan "activiste voor vrouwenrechten" Darya Safai om bij de N-VA te komen. Ze hapte toe en probeert zich nu volop te profileren op de hoofddoekenkwestie. Darya Safai projecteert daarbij te veel de situatie in Iran op die in België of Vlaanderen. In Iran staat het dragen van een hoofddoek inderdaad symbool voor de onderdrukking van vrouwen. Wie er niet aan meedoet als vrouw kan problemen verwachten. In België staat het dragen van die hoofddoek echter niet alleen symbool voor onderdrukking (ook hier kunnen meisjes met een islamitische achtergrond die hem weigeren te dragen in de problemen komen), maar ook voor verzet. Ver

Het andere nieuws (6)

Image
Er trekt momenteel een koudegolf over België. Door de opwarming van de aarde zouden we ons in de toekomst aan meer van die koudegolven kunnen verwachten. Een klimaatexperte legt hier uit waarom. <> In Nederland is men aan de universiteiten het fenomeen Nieuw Rechts aan het bestuderen. Dat gebeurt door mensen als Nederlander Merijn Oudenampsen en Belg Ico Maly, elk vanuit de eigen achtergrond. Wat in Nederland vroeger vooral plaatsvond in antiracistische kringen als Fabel van de Illegaal en Onderzoeksgroep Kafka krijgt nu steeds meer een academische variant. Het fenomeen Nieuw Rechts is immers steeds meer invloedrijk geworden, overgewaaid uit Frankrijk heeft het nu veel impact in landen als de VS, Rusland, Nederland en... België. Ico Maly was deze week te gast bij een programma op de Belgische Radio 1. Hij had het daar veel over Nieuw Rechts, nationalisme en de fictie van de natie en anti-Verlichtingsdenken. Nu we het de laatste tijd zoveel over Oxfam en andere liefdadighei

Het andere nieuws (5)

Image
"De georganiseerde misdaad heeft zich diep ingenesteld in het maatschappelijke leven in Borgerhout," schrijft De Morgen . Dat krijg je dus in een duale maatschappij waar er steeds meer rond geld draait, en er steeds minder legale kansen zijn om de maatschappelijke ladder op te klimmen. De enige reactie die Antwerps burgemeester Bart De Wever wist te geven was echter het idee dat er meer personeel nodig is voor politie en sociale inspectie. Het probleem situeert zich onder andere op het vlak van illegale drugshandel. Over die drugshandel is men in Antwerpen steeds meer bezig, want de 'war on drugs' van De Wever heeft gefaald. De Antwerpse haven is bijvoorbeeld een zeer grote draaischijf voor de cocaïnehandel geworden. Wat ons er ook toe noopt massaal in te gaan zetten op het sensibiliseren van de bevolking als het over het laten van druggebruik gaat. Dat de drugsmaffia steeds meer impact krijgt in België is een fenomeen dat best van onderuit bekampt wordt. Mensen moete

Het andere nieuws (4)

Image
Er is bij een aantal godsdienstige mensen ophef ontstaan over de nieuwe plannen van IJsland om het besnijden van jongens te verbieden bij wet. "Als het wetsvoorstel wordt goedgekeurd door het parlement, zal IJsland het allereerste land in Europa zijn waar dat het geval is. Het wetsvoorstel maakt de besnijdenis van jongens strafbaar als ze niet om medische redenen gebeurt. En de straffen kunnen oplopen tot 6 jaar cel. Opmerkelijk, want globaal gezien is 1 man op 3 besneden. In de meeste gevallen om religieuze en culturele redenen." Uit De Morgen . Patrick Loobuyck schreef een reactie op het IJslandse wetsvoorstel. "Nee, ik wil religie helemaal niet uit de publieke ruimte bannen", laat Loobuyck ook weten. Dat uit de publieke ruimte bannen lijkt me sowieso niet zinnig. Waarom zouden we iets onzichtbaar proberen te maken dat aanwezig is? Dat kan contraproductief werken. In plaats van vaak de discussie te voeren over gematerialiseerde religieuze uitingen in de percepti

Het andere nieuws (3)

Image
Ik had het niet vermoed, maar in de media is er intussen heel veel over Oxfam verschenen. In de media ontstaat nu wel het beeld van Oxfam als 1 grote organisatie met verschillende onderdelen. Dat is echter niet het geval. Het zijn eerder allemaal verschillende organisaties die binnen 1 koepel samenwerken. In Vlaanderen zijn er bijvoorbeeld Oxfam solidariteit en Oxfam wereldwinkels en eigenlijk zijn dat twee verschillende, apart werkende organisaties. <> Het VB trekt zichzelf op gang naar de volgende verkiezingen toe. Het wil zichzelf daarbij profileren als voorstander van een sterke sociale zekerheid. Dat gebeurt in navolging van de N-VA. Het is wat al te gemakkelijk om jezelf als sociaal-economisch links en voorstander van een sterke sociale zekerheid te willen profileren, maar intussen volop de macht van de vakbonden te willen breken. Het zijn immers vooral die vakbonden die de sociale zekerheid in dit land rechthouden. En sociaal-economisch links voor de Vlamingen maar niet

Over mannelijkheid

Het is beter om zichzelf met de categorie 'mensen' dan met de categorie 'mannen' te identificeren. Zo ontstaat er gemakkelijker menselijkheid. Zeker wanneer mannelijkheid gekoppeld wordt aan dingen als chauvinisme, nationalisme of machisme ontstaat er een probleem.

Het andere nieuws (2)

Ik hoor of lees graag de gedichten van Kira Wuck, een Nederlandse jonge schrijfster. Sinds kort is haar tweede poëziebundel uit. De zee heeft honger verscheen bij Uitgeverij Podium. Hier kan je een recensie van de bundel lezen. <> In Nederland is er momenteel veel te doen rond de als progressieve kunstenaar bekend staande Lucebert. Het blijkt immers dat de man in zijn jeugd niet zo standvastig was, noch op politiek (van Nazi sympathisant tot later verdediger van het Communisme) noch op persoonlijk vlak. "Van de Vijftigers — Claus, Kouwenaar, Vinkenoog, Schierbeek en Campert — was Lucebert in het begin de bekendste: toen hij in 1953 bij ontvangst van de Poëzieprijs van de gemeente Amsterdam voor de bundel Apocrief als keizer het Stedelijk Museum wilde binnengaan, was Campert zijn vazal (de ceremonie werd afgelast). De Vijftigers vonden zichzelf ‘vrije mensen’, zij ageerden tegen kleinburgerlijke conventies, tegen de ‘lagen’ beschaving en de ‘lagen’ die op kunst werden g