Het andere nieuws (4)
Er is bij een aantal godsdienstige mensen ophef ontstaan over de nieuwe plannen van IJsland om het besnijden van jongens te verbieden bij wet. "Als het wetsvoorstel wordt goedgekeurd door het parlement, zal IJsland het allereerste land in Europa zijn waar dat het geval is. Het wetsvoorstel maakt de besnijdenis van jongens strafbaar als ze niet om medische redenen gebeurt. En de straffen kunnen oplopen tot 6 jaar cel. Opmerkelijk, want globaal gezien is 1 man op 3 besneden. In de meeste gevallen om religieuze en culturele redenen." Uit De Morgen.
Patrick Loobuyck schreef een reactie op het IJslandse wetsvoorstel. "Nee, ik wil religie helemaal niet uit de publieke ruimte bannen", laat Loobuyck ook weten. Dat uit de publieke ruimte bannen lijkt me sowieso niet zinnig. Waarom zouden we iets onzichtbaar proberen te maken dat aanwezig is? Dat kan contraproductief werken. In plaats van vaak de discussie te voeren over gematerialiseerde religieuze uitingen in de perceptie (hoofddoeken bijvoorbeeld) zouden we beter regelmatig discussiëren over de ideëen erachter, en in hoeverre die al dan niet zinvol of rationeel zijn. Zonder specifieke ideëen erachter zijn er immers ook geen gematerialiseerde religieuze uitingen.
Je kunt je wel afvragen wat er gebeurt als religieuze besnijdenis in het geheim gaat gebeuren. Daar komen dan, net als bij abortus, meer risico's bij te kijken. Want wat lees ik op de site van De Morgen: volgens het wetsvoorstel in IJsland worden de besnijdenissen vaak uitgevoerd zonder verdoving, "in een niet-steriele omgeving en door religieuze leiders in plaats van dokters. Er is een groot risico op infecties op die manier en dat kan zelfs leiden tot de dood." Je kunt je ook afvragen wat er gebeurt als het willen besnijden van jongetjes in de taboesfeer belandt. Wordt het dan niet oncontroleerbaarder? Vergelijk het met drugsmisbruik dat in de taboesfeer belandt, het geeft een aantal problemen.
Karl Marx noemde religie opium van het volk. Wat ook wel mee verklaart waarom religie bij veel mensen populair is. Al is opium in grote hoeveelheden meer zelfdestructief van aard dan religie lijkt me. Het irrationele van religie heeft in de geschiedenis al veel problemen opgeleverd. Het droeg bij aan godsdienstige onderdrukkingspraktijken, gevaarlijke sektenvorming en zelfs kruistochten of godsdienstoorlogen. Maar er speelden daar ook andere factoren in mee, het waren niet alleen de puur religieuze praktijken zelf die voor zoveel onheil zorgden. Ook bij drugsmisbruik zijn er andere factoren dan de drugs zelf, zoals bijvoorbeeld psychologische zwakte of sociale marginalisering. Druggebruik en drugsmisbruik kunnen best bespreekbaar blijven. Het heeft geen zin om het onder de mat te willen vegen, integendeel. Dat is ook bij religieuze praktijken het geval, ze moeten bespreekbaar blijven. Iets dat ook best niet onder de mat geveegd wordt: de rol van grootschalige opiumproductie in Afghanistan, waar de Taliban in ruime mate financieel profijt van hebben.
België is een nieuwe politieke partij rijker: het tweetalige en unitaire DierAnimal. De Belgische dierenpartij wil de positie van de planeet en de dieren centraal stellen en neemt daarvoor een voorbeeld aan haar succesvolle Nederlandse zusterpartij. Het zou kunnen dat ik er in de toekomst voor stem. Michel Vandenbosch, in België de bekendste activist voor dierenrechten, zegt niet op een lijst voor de partij te zullen staan.
Het is een nieuwe partij dus het wordt vooral afwachten wat het juist wordt. Maar bij de Nederlandse Partij voor de Dieren komt naar mijn zin de problematiek van de discriminatie en het lijden van mensen te weinig op de voorgrond. Denk maar aan onderwerpen als racisme, derde wereld problematiek, politiek machtsmisbruik of de discriminatie van andersvaliden en psychologisch of fysiek zwakke mensen. Als dat ook in België gebeurt, de kans is groot, wordt het voor mij eventueel een struikelblok om er voor te stemmen.
Meer over de partij op de VRT site en de site van de partij zelf.
Patrick Loobuyck schreef een reactie op het IJslandse wetsvoorstel. "Nee, ik wil religie helemaal niet uit de publieke ruimte bannen", laat Loobuyck ook weten. Dat uit de publieke ruimte bannen lijkt me sowieso niet zinnig. Waarom zouden we iets onzichtbaar proberen te maken dat aanwezig is? Dat kan contraproductief werken. In plaats van vaak de discussie te voeren over gematerialiseerde religieuze uitingen in de perceptie (hoofddoeken bijvoorbeeld) zouden we beter regelmatig discussiëren over de ideëen erachter, en in hoeverre die al dan niet zinvol of rationeel zijn. Zonder specifieke ideëen erachter zijn er immers ook geen gematerialiseerde religieuze uitingen.
Je kunt je wel afvragen wat er gebeurt als religieuze besnijdenis in het geheim gaat gebeuren. Daar komen dan, net als bij abortus, meer risico's bij te kijken. Want wat lees ik op de site van De Morgen: volgens het wetsvoorstel in IJsland worden de besnijdenissen vaak uitgevoerd zonder verdoving, "in een niet-steriele omgeving en door religieuze leiders in plaats van dokters. Er is een groot risico op infecties op die manier en dat kan zelfs leiden tot de dood." Je kunt je ook afvragen wat er gebeurt als het willen besnijden van jongetjes in de taboesfeer belandt. Wordt het dan niet oncontroleerbaarder? Vergelijk het met drugsmisbruik dat in de taboesfeer belandt, het geeft een aantal problemen.
Karl Marx noemde religie opium van het volk. Wat ook wel mee verklaart waarom religie bij veel mensen populair is. Al is opium in grote hoeveelheden meer zelfdestructief van aard dan religie lijkt me. Het irrationele van religie heeft in de geschiedenis al veel problemen opgeleverd. Het droeg bij aan godsdienstige onderdrukkingspraktijken, gevaarlijke sektenvorming en zelfs kruistochten of godsdienstoorlogen. Maar er speelden daar ook andere factoren in mee, het waren niet alleen de puur religieuze praktijken zelf die voor zoveel onheil zorgden. Ook bij drugsmisbruik zijn er andere factoren dan de drugs zelf, zoals bijvoorbeeld psychologische zwakte of sociale marginalisering. Druggebruik en drugsmisbruik kunnen best bespreekbaar blijven. Het heeft geen zin om het onder de mat te willen vegen, integendeel. Dat is ook bij religieuze praktijken het geval, ze moeten bespreekbaar blijven. Iets dat ook best niet onder de mat geveegd wordt: de rol van grootschalige opiumproductie in Afghanistan, waar de Taliban in ruime mate financieel profijt van hebben.
België is een nieuwe politieke partij rijker: het tweetalige en unitaire DierAnimal. De Belgische dierenpartij wil de positie van de planeet en de dieren centraal stellen en neemt daarvoor een voorbeeld aan haar succesvolle Nederlandse zusterpartij. Het zou kunnen dat ik er in de toekomst voor stem. Michel Vandenbosch, in België de bekendste activist voor dierenrechten, zegt niet op een lijst voor de partij te zullen staan.
Het is een nieuwe partij dus het wordt vooral afwachten wat het juist wordt. Maar bij de Nederlandse Partij voor de Dieren komt naar mijn zin de problematiek van de discriminatie en het lijden van mensen te weinig op de voorgrond. Denk maar aan onderwerpen als racisme, derde wereld problematiek, politiek machtsmisbruik of de discriminatie van andersvaliden en psychologisch of fysiek zwakke mensen. Als dat ook in België gebeurt, de kans is groot, wordt het voor mij eventueel een struikelblok om er voor te stemmen.
Meer over de partij op de VRT site en de site van de partij zelf.
