Het andere nieuws (5)
"De georganiseerde misdaad heeft zich diep ingenesteld in het maatschappelijke leven in Borgerhout," schrijft De Morgen. Dat krijg je dus in een duale maatschappij waar er steeds meer rond geld draait, en er steeds minder legale kansen zijn om de maatschappelijke ladder op te klimmen. De enige reactie die Antwerps burgemeester Bart De Wever wist te geven was echter het idee dat er meer personeel nodig is voor politie en sociale inspectie. Het probleem situeert zich onder andere op het vlak van illegale drugshandel. Over die drugshandel is men in Antwerpen steeds meer bezig, want de 'war on drugs' van De Wever heeft gefaald. De Antwerpse haven is bijvoorbeeld een zeer grote draaischijf voor de cocaïnehandel geworden. Wat ons er ook toe noopt massaal in te gaan zetten op het sensibiliseren van de bevolking als het over het laten van druggebruik gaat. Dat de drugsmaffia steeds meer impact krijgt in België is een fenomeen dat best van onderuit bekampt wordt. Mensen moeten er toe aangezet worden het kopen van illegale drugs zoveel als mogelijk te laten.
Daarmee wil ik niet de lof gaan zwaaien over legale drugs als alcohol. Het leuke van alcohol wordt vaak overschat. Hoe meer mensen je kent die er verslaafd aan zijn geweest, hoe minder leuk je het vaak vindt. Wat mensen het nog altijd zo leuk doen vinden is vooral het resultaat van reclame ervoor, of de sociale druk die vaak wordt gevoeld om het te drinken. Al hangt ook veel af van de hoeveelheden alcohol, en in welke omstandigheden. Druggebruik is immers niet de enige manier om een roes te bereiken. Mensen geraken bijvoorbeeld ook in een roes door sportwedstrijden te winnen, of door seks, of door nog iets anders. Ik heb ook al regelmatig meegemaakt dat ik door veel alcohol te drinken me juist nog slechter begon te voelen dan tevoren. Dus van die roes als leuk iets en alcoholgebruik? Het is relatief. Alcoholisten ervaren dat echter anders, zeker op de momenten dat ze even vergeten of voor zichzelf ontkennen dat ze alcoholist zijn.
Ik heb soms discussies met jonge moslims over het gebruik van alcohol. Ik probeer dan te begrijpen waarom ze problemen met alcohol hebben, en ik denk dat ik steeds beter begrijp waarom. Ik denk dat we met opgroeiende generaties te maken krijgen die steeds beter snappen dat er op zich weinig verschil is tussen alcohol, party drugs en cocaïne. Het voornaamste verschil is dat sommige drugs in de criminaliteit zitten en andere niet. Als het over kans op verslaving gaat: alles hangt af van hoeveelheden en het al dan niet maatschappelijk geaccepteerd zijn van de drug. Drugs waar geheimhouding rond hangt zijn vaak meer verslavend. Dat heeft dus niet veel met de substantie zelf te maken heb ik de indruk, maar alles met het feit dat er gemakkelijker sociale marginalisering bij komt te kijken als men er verslaafd aan is.
Philippe Van Parijs wil meer aandacht voor meertalig onderwijs in Brussel. Ik vind deze filosoof op dit vlak inspirerend. Ook als het over de invoering van een basisinkomen gaat inspireerde Van Parijs me al in het verleden. Nederlands, Frans en Engels zijn vandaag incontournable in Brussel zegt Van Parijs: "Steeds meer jobs vereisen vandaag een kennis van alle drie de talen." Dan kan je je toch afvragen of er niet vooral iets mis is met het jobaanbod. Een job krijgen die je graag doet terwijl je slechts 1 of 2 talen (bijvoorbeeld Frans en Arabisch) onder de knie hebt zou veel meer mogelijk moeten zijn, voor jong en oud. Het is geen slecht voorstel van Van Parijs om de Brusselse armoede en jeugdwerkloosheid tegen te proberen gaan, maar het is op zich te weinig een fundamentele en noodzakelijke ingreep.
Daarmee wil ik niet de lof gaan zwaaien over legale drugs als alcohol. Het leuke van alcohol wordt vaak overschat. Hoe meer mensen je kent die er verslaafd aan zijn geweest, hoe minder leuk je het vaak vindt. Wat mensen het nog altijd zo leuk doen vinden is vooral het resultaat van reclame ervoor, of de sociale druk die vaak wordt gevoeld om het te drinken. Al hangt ook veel af van de hoeveelheden alcohol, en in welke omstandigheden. Druggebruik is immers niet de enige manier om een roes te bereiken. Mensen geraken bijvoorbeeld ook in een roes door sportwedstrijden te winnen, of door seks, of door nog iets anders. Ik heb ook al regelmatig meegemaakt dat ik door veel alcohol te drinken me juist nog slechter begon te voelen dan tevoren. Dus van die roes als leuk iets en alcoholgebruik? Het is relatief. Alcoholisten ervaren dat echter anders, zeker op de momenten dat ze even vergeten of voor zichzelf ontkennen dat ze alcoholist zijn.
Ik heb soms discussies met jonge moslims over het gebruik van alcohol. Ik probeer dan te begrijpen waarom ze problemen met alcohol hebben, en ik denk dat ik steeds beter begrijp waarom. Ik denk dat we met opgroeiende generaties te maken krijgen die steeds beter snappen dat er op zich weinig verschil is tussen alcohol, party drugs en cocaïne. Het voornaamste verschil is dat sommige drugs in de criminaliteit zitten en andere niet. Als het over kans op verslaving gaat: alles hangt af van hoeveelheden en het al dan niet maatschappelijk geaccepteerd zijn van de drug. Drugs waar geheimhouding rond hangt zijn vaak meer verslavend. Dat heeft dus niet veel met de substantie zelf te maken heb ik de indruk, maar alles met het feit dat er gemakkelijker sociale marginalisering bij komt te kijken als men er verslaafd aan is.
Philippe Van Parijs wil meer aandacht voor meertalig onderwijs in Brussel. Ik vind deze filosoof op dit vlak inspirerend. Ook als het over de invoering van een basisinkomen gaat inspireerde Van Parijs me al in het verleden. Nederlands, Frans en Engels zijn vandaag incontournable in Brussel zegt Van Parijs: "Steeds meer jobs vereisen vandaag een kennis van alle drie de talen." Dan kan je je toch afvragen of er niet vooral iets mis is met het jobaanbod. Een job krijgen die je graag doet terwijl je slechts 1 of 2 talen (bijvoorbeeld Frans en Arabisch) onder de knie hebt zou veel meer mogelijk moeten zijn, voor jong en oud. Het is geen slecht voorstel van Van Parijs om de Brusselse armoede en jeugdwerkloosheid tegen te proberen gaan, maar het is op zich te weinig een fundamentele en noodzakelijke ingreep.
