Lentebloews

awe gele lentefrak stoh wijd open en riekt nor smoer.
zelf smoert ge ni en geurt ge miestal nor perziken,
mor 't is da nie wa da 'k riek naa da ge even passeert
en vlakbe mij bleft rondhangen.
't is gewoen zoe da ge hier denkelek al wer lang oep kaffee zit,
en dat de smoer dan in awe felgekleurde frak kreupt.

't is altijd dezelfde bruine kroeg eigelek waor ik aa zoek,
met de blijvende afgeleefde stoelen
en een nor bier geurende, lange houten bar,
die veural dienst doe as ondersteuning bij stoere zuippartijen
en geweeklaag bij barmeskes

't is de zaok waar da ik aa al jaren zoegezegd vaok kan terugvinden
as ik aa nodig heb,
mor waar ik de lesten tijd nie veel tegen aa durf zeggen,
gewoen om da de moed mij telkens wer ontbreekt
oem da vastgesmolten ijs te proberen wegkappen
da ons al van in 't begin scheidt.

ik kom hier dan oek minder dan vruuger.
't is misschien oek wel oemda ge hier intussen al zoeveel mannen kent,
wa zou ekik nog kunnen vertellen da aa interesseert?
me mijn boekenwijsheid gon ik ni ver komen denk ik.

just zoas waarschijnlijk zoeveel van die mannen hier,
bekijk ik aa graog,
en wend ik mijn steelse blikken even snel wer af
as ik denk dat er iemand het door got hemmen.

mor nu hem ik nog nie mier dan ene keer vluchtig gekeken,
en ik zen het nog nie van plan gewest eigelek.
oek al hem ik al in gin jaren nog lang gekust en geliefkoosd me iemand,
en zeker nie me aa.

ge stoh verder weg dan daarstraks naa,
ik zoek me mijn bruine oegen
aaw lichtgruune, diepliggende oegen,
ne zachten blik van herkenning van aa.
mor der komt ginne lichtgruunen blik vanaovend.

ik vertrek, wil zelfs verhuizen nor een ander land.
hoe verder weg, hoe beter.
der zen continenten genoeg in de wereld, ni?
romantic shit, who needs it anyway!?