Over Dedecker, De Wever en Baudet
Door Jean-Marie Dedecker op één van zijn lijsten te zetten heeft de N-VA
zijn meest rechtse vleugel versterkt. Dedecker is nog rechtser dan
vroeger. Na volop de kaart van het klimaatontkennen te hebben gespeeld
ontpopt hij zich nu als fan van Thierry Baudet en een groot deel van de rest van
de alt right, zeker de Nederlandse opsmukversie ervan. Dat Dedecker,
een Westvlaamse burgemeester, nu ook de mond vol heeft van "het
cultuurmarxisme" wijst daar ook op. Dat is een term die zeer gangbaar is
in de kringen van de alt right, maar er is eigenlijk niet zoiets als
het cultuurmarxisme en het is al zeker niet wat rechts er onder
verstaat. Dedecker noemt Baudet een groot voorstander van de vrije
meningsuiting. Daarmee schetst hij een heel onjuist beeld van Baudet en
de rest van de alt right. Baudet is extreemrechts met opsmuk, niet meer
en niet minder. Extreemrechts was altijd al heel slecht nieuws voor de
vrijheid van meningsuiting.
Het lijkt er op dat Thierry Baudet nogal wat inspiratie opdeed bij de electorale suksessen van oudere collega Bart De Wever. De parallellen zijn onmiskenbaar. Baudet studeerde net als De Wever af als historicus. Hij werd net als De Wever bekender dankzij o.a. columns van zijn hand in een "kwaliteitskrant" (NRC Handelsblad in het geval van Baudet). Nog overeenkomsten : ze omarmen allebei het conservatisme en laten zich graag inspireren door Edmund Burke, ze prijzen het nationalistische denken, ze proberen zichzelf niet te laten omschrijven als radicaal rechts (eerder als rechts-conservatief), ze plooien allebei veel terug op nationale waarden en normen, ... De contouren van de democratie in hun land vallen voor zowel Baudet als De Wever sterk samen met de contouren van de eigen natie, het eigen volk. Baudet stelt zichzelf alleen wat meer anti-establishment op dan De Wever, en heeft minder problemen met de associaties van zichzelf met de alt right. De mosterd daarvoor vond Baudet misschien wel bij Wilders en Trump. Eigenlijk is Baudet politiek gezien heel voorspelbaar. Hij kan het echter goed verbergen.
Het lijkt er op dat Thierry Baudet nogal wat inspiratie opdeed bij de electorale suksessen van oudere collega Bart De Wever. De parallellen zijn onmiskenbaar. Baudet studeerde net als De Wever af als historicus. Hij werd net als De Wever bekender dankzij o.a. columns van zijn hand in een "kwaliteitskrant" (NRC Handelsblad in het geval van Baudet). Nog overeenkomsten : ze omarmen allebei het conservatisme en laten zich graag inspireren door Edmund Burke, ze prijzen het nationalistische denken, ze proberen zichzelf niet te laten omschrijven als radicaal rechts (eerder als rechts-conservatief), ze plooien allebei veel terug op nationale waarden en normen, ... De contouren van de democratie in hun land vallen voor zowel Baudet als De Wever sterk samen met de contouren van de eigen natie, het eigen volk. Baudet stelt zichzelf alleen wat meer anti-establishment op dan De Wever, en heeft minder problemen met de associaties van zichzelf met de alt right. De mosterd daarvoor vond Baudet misschien wel bij Wilders en Trump. Eigenlijk is Baudet politiek gezien heel voorspelbaar. Hij kan het echter goed verbergen.
