PERSBERICHT Beweging voor Kinderen zonder Papieren


Sonia (13) viert haar verjaardag in Ecuador


















Dinsdag 1 juli werd de twaalfjarige Sonia del Rocío Pinto Palma uit Ecuador samen met haar moeder en grootmoeder door de Antwerpse politie meegepakt uit hun appartement en overgebracht naar het gesloten centrum in Steenokkerzeel. Die dag vond een buurtcontrole plaats en bleek ook hun regularisatieaanvraag een negatieve beslissing te krijgen. Toevallige samenloop van omstandigheden volgens de Dienst Vreemdelingenzaken, maar het gezin wordt nog dezelfde dag in de boeien geslagen.



Sonia en haar familie kwamen acht jaar geleden in België aan. Sonia ging naar school en deed flink haar best: 24 juni kreeg zij haar diploma van de lagere school uitgereikt. Haar moeder, die in het zwart werkte om Sonia naar school te kunnen laten gaan, was erg trots. Samen met juf Chris kozen Sonia en haar mama al een studierichting voor de middenschool. Juffrouw Chris is dan ook erg ontzet over de plotse arrestatie en uitwijzing van haar leerling: “Wat baten GOK-leerkrachten als de leerlingen na acht jaar worden weggestuurd? Allemaal een maat voor niets, het onderwijssysteem is in Ecuador zo verschillend dat Sonia er met onze moderne technieken en manier van werken niets kan doen. “Gelijke kansen" is een mooi doel, maar gaat op deze manier verloren. Ik vind het zo bijzonder spijtig voor al die inspanningen, dat ik me afvraag of het economisch wel verantwoord is om kinderen na 8 jaar studie nog terug te sturen.” Bovendien was Sonia een voorbeeldige leerling en was het contact met haar moeder uitstekend. Directeur Robert van Cakenberghe van Basisschool de Spiegel spreekt van een drama.



Juf Chris vreest er ook voor dat de dyscalculie die bij Sonia werd vastgesteld in haar geboorteland niet zal worden opgevolgd. De werkgever van haar mama was bereid haar een vast contract te geven als ze papieren had. Op die manier zou ze een knelpuntberoep gaan uitoefenen, maar het is te laat.



Sonia is het slachtoffer van de jacht op kinderen die door de Dienst Vreemdelingenzaken traditioneel gehouden wordt aan het begin van de zomervakantie. Ze hebben daarin een uitstekende partner gevonden bij de stad Antwerpen, die ondanks beloftes om geen gerichte zoekacties te doen naar mensen zonder papieren, DVZ toegang geeft tot trams en kinderkamers.



Acht mannen in burger belden aan met de vraag of ze het appartement eens konden bekijken. Eenmaal binnen vertelden ze de vrouwen dat ze een halfuur hadden om hun spullen te pakken. Vrijdag morgen werd het gezin het vliegtuig opgezet. Het spreekt voor zich dat de beroepen van de advocaten geen kans kregen op zulke korte termijn. Dat allemaal op een moment dat de regering en het kabinet Migratie en Asiel uitblinken in wanbeleid en er na twee jaar wachten nog steeds geen regularisatiecriteria zijn.



Minister Turtelboom kondigde een paar weken geleden trots aan dat dit het laatste jaar is dat er kinderen zullen worden opgesloten in gesloten centra. Pech voor Sonia, zij is een beetje te vroeg. Op vier dagen nam haar leven een dramatische wending en na vandaag zal haar leven nooit meer hetzelfde zijn.



De Beweging voor Kinderen zonder Papieren wil vermijden dat deze zomer andere kinderen hetzelfde lot moeten ondergaan. Daarom is een stappenplan uitgebracht voor gezinnen die een risico lopen op uitwijzing. De rechtspositie van mensen zonder papieren stelt immers in praktijk nog veel minder voor dan op papier, zoals ook het schrijnende geval van Sonia aantoont. Kinderen zijn daarvan het eerste slachtoffer.

Popular posts from this blog

Oekraïne, een jaar later (4)

Het belang van de hoofddoekenkwestie

Oekraïne, een jaar later (2)