Dyab Abou Jahjah en Turkije
Dyab Abou Jahjah over Erdogan in een lang interview voor De Morgen: "Dictatoriale trekken? Ja. Maar in deze context is hij de stabiliserende factor. Wat is het alternatief? Generaals die de democratie willen vernietigen. Of een land dat uit elkaar valt, met IS en PKK als grote winnaars. Dan krijg je iets dat veel gevaarlijker is dan Syrië aan de poorten van Europa." Het is zo'n beetje als zeggen dat Stalin en zijn beweging een stabiliserende factor waren in het Spanje van de jaren dertig, toen ultrarechts de linkse Spaanse revolutie kapotmaakte met de hulp van Stalinisten. Het is een meer dan ongelukkige kijk op de recente geschiedenis ook. Zou hij dat echt denken? Dan heeft hij minder verstand van geopolitieke kwesties dan ik dacht. Al sinds zijn bondgenootschap met Ahmet Koç heb ik de indruk dat Dyab Abou Jahjah zijn kijk op de actualiteit opnieuw ongeveer even troebel is geworden als in de tijd dat hij voor het eerst mediabekendheid verwierf in België. De populariteit van Erdogan is juist een destabiliserende factor in het Midden-Oosten. Het houdt de emancipatie van mensen uit het Midden-Oosten mee tegen, onder andere emancipatieprocessen die vanuit andere werelddelen naar het Midden-Oosten komen overgewaaid. De populariteit van Erdogan versterkt ook mee de impact van moslimfundamentalistische tendenzen op ontwikkelingen binnen de islamitische culturen, en maakt de islam meer rijkenreligieus (een bourgeois godsdienst) en minder armenreligieus. De macht van Erdogan staat immers ook haaks op klassestrijd en het opkomen voor de armen en de verworpenen der aarde.
