De Antwerpse stationsbuurt krijgt weer nieuwe impulsen
De buurt rond het Antwerpse Centraal station komt al jaren regelmatig in het nieuws. Het is één van de buurten in België die het meest te lijden hebben onder de pogingen van stadsbesturen om tot een gentrificatie van bepaalde wijken te komen.
Gentrificatie is, zoals Stijn Oosterlinck het ooit verwoord heeft, “het fenomeen waarbij verloederde en goedkope stadsbuurten gerenoveerd worden, er nieuwe en rijkere inwoners komen wonen en de stijgende huisprijzen de armere oorspronkelijke bewoners uit de buurt verdringen.” In het geval van de centraal in de grootstad gelegen Antwerpse stationswijk had en heeft het ook veel te maken met de bouw van nieuwe kantoorcomplexen, een nieuw groot winkelcentrum achter het uitgebreide station, een postmoderne Antwerpse hoofdbibliotheek die naar deze wijk verhuisd is, en de pogingen om drugsverslaving en prostitutie naar andere delen van de stad te versassen.
Het protest tegen de gentrificatiepogingen bleef niet uit. Vooral in de achter het station en de Zoo gelegen Kievitwijk begonnen mensen te morren en protestacties op te zetten. Centraal daarin stonden de activiteiten in een gekraakt groot klooster annex kerk. En tot op de dag van vandaag vinden daar allerlei interessante activiteiten plaats, onder impuls van een hele resem aan groepen. Zo heeft de vzw Kievitsnest een werking uitgebouwd in de voormalige, doch niet ontwijde, kerk met een buurtcafé, concerten, tentoonstelling, kinderwerking,... Op zaterdag 1 november organiseert de vzw ook een soort van opendeurdag om nog meer activiteiten aan te trekken, en ook mensen die ze mee willen helpen uitbouwen.
In “'t Klooster” heeft het Daklozen Actie Komité (DAK) zijn intrek genomen. Er wordt elke woensdagmiddag een lekkere soep klaargemaakt die men voor 10 eurocent tot zich kan nemen. En er staat nog vanalles anders op het programma. Men wil bijvoorbeeld ook kunstenaarsateliers creëren en er vinden nu al regelmatig punkconcerten plaats. Voor wie dacht dat jeugdcultuur en punk tot de verleden tijd behoorde in Antwerpen kijkt raar op van het drukbezet concertprogramma in “'t Klooster”.
De do-it-yourself non-profit organisatoren TheFilthyMobgigs hebben vanaf nu inderdaad een vaste locatie voor concertjes in Antwerpen : het sinds jaar en dag gekraakte pand in de Ploegstraat. “TheFilthyMobgigs willen een alternatief bieden voor de dure commerciele festivals die grote namen aantrekken en veel geld verdienen; door kleinere onbekende muziektalenten de kans te geven om te spelen. Zij vragen een zeer geringe inkomprijs en een zeer lage prijs voor drank, zodat vrijwel iedereen het zich kan permitteren om naar de optredens te komen. (...) Zij hopen dat er veel mensen op af komen en de Koevoet een begrip wordt in de belgische squat- en alternatieve scene.” TheFilthyMobgigs leggen zich specifiek toe op “european 80's hc, anarcho- en crust punk, ska- en folkpunk.”
Een steeds groter deel van de Antwerpse linkerzijde lijkt de stationsbuurt uit te kiezen als uitvalsbasis voor het organiseren van activiteiten. De tijd dat men hier zat wachten op wat de rode vakbond er in haar gebouwen organiseerde lijkt definitief voorbij. De pogingen om culturele en andere activiteiten te recupereren, om ze in een middenklasse-korset te kunnen persen, blijven niet uit. Maar voorlopig lijken deze en andere pogingen tot gentrificatie van de stationsbuurt slechts gedeeltelijk te lukken. Er groeit van onderuit een alternatieve protestcultuur in de buurt die aansluiting zoekt bij de Antwerpse onderklasse van daklozen, allochtonen, baanlozen en gemarginaliseerden.
Op vrijdag 17 en zaterdag 18 oktober wordt op het voor het Centraal station gelegen Astridplein actie gevoerd tegen de toenemende armoede en de nijpende woningnood. Het ACW, het DAK, De 8, Samenlevingsopbouw, StRatengeneraal, A!A (“Antwerpen In Actie) ,Basta!,… vormen er samen de motor van. Jaarlijks is 17 oktober de internationale “Dag van Verzet tegen de Extreme Armoede”. Het recht op wonen en het gebrek aan opvangmogelijkheden voor daklozen staat nu centraal. Er wordt een tentenkamp opgebouwd en er is een podium voor muziekgroepen, voor getuigenissen en korte toespraken.
Tijdens het komende weekend vindt iets verderop voor de tweede keer Circa plaats. Circa is een intercultureel en multidisciplinair stadsfestival op en rond het De Coninckplein in Antwerpen Noord.
Centraal, nu zaterdag en zondag, staat de creatie van een ontmoetingsplaats voor lokaal en regionaal talent (actief in woord, muziek en dans). Belangrijk is dat Circa verschillende gemeenschappen, die Antwerpen rijk is, laat samenwerken “om de rijkdom van de Antwerpse diversiteit te weerspiegelen”. Op het programma staat o.a. een boeken-, platen- en cd-beurs, theater, kinderanimatie, een debat rond globalisering en Antwerpen Noord, poëzie,...
Vanaf donderdag wordt het alvast uitkijken naar activiteiten in de Antwerpse stationswijk. Dan vindt immers de eerste van 3 info-avonden over “globalisering en ontwikkeling in Latijns Amerika” plaats. De organisatie is in handen van Catapa, een “nieuwsoortige basisbeweging die vanuit een geïntegreerde aanpak werkt rond (anders)globalisering en duurzame ontwikkeling”. Tijdens deze avond en ook in het algemeen focust Catapa hierbij op de mijnbouwproblematiek.
Gentrificatie is, zoals Stijn Oosterlinck het ooit verwoord heeft, “het fenomeen waarbij verloederde en goedkope stadsbuurten gerenoveerd worden, er nieuwe en rijkere inwoners komen wonen en de stijgende huisprijzen de armere oorspronkelijke bewoners uit de buurt verdringen.” In het geval van de centraal in de grootstad gelegen Antwerpse stationswijk had en heeft het ook veel te maken met de bouw van nieuwe kantoorcomplexen, een nieuw groot winkelcentrum achter het uitgebreide station, een postmoderne Antwerpse hoofdbibliotheek die naar deze wijk verhuisd is, en de pogingen om drugsverslaving en prostitutie naar andere delen van de stad te versassen.
Het protest tegen de gentrificatiepogingen bleef niet uit. Vooral in de achter het station en de Zoo gelegen Kievitwijk begonnen mensen te morren en protestacties op te zetten. Centraal daarin stonden de activiteiten in een gekraakt groot klooster annex kerk. En tot op de dag van vandaag vinden daar allerlei interessante activiteiten plaats, onder impuls van een hele resem aan groepen. Zo heeft de vzw Kievitsnest een werking uitgebouwd in de voormalige, doch niet ontwijde, kerk met een buurtcafé, concerten, tentoonstelling, kinderwerking,... Op zaterdag 1 november organiseert de vzw ook een soort van opendeurdag om nog meer activiteiten aan te trekken, en ook mensen die ze mee willen helpen uitbouwen.
In “'t Klooster” heeft het Daklozen Actie Komité (DAK) zijn intrek genomen. Er wordt elke woensdagmiddag een lekkere soep klaargemaakt die men voor 10 eurocent tot zich kan nemen. En er staat nog vanalles anders op het programma. Men wil bijvoorbeeld ook kunstenaarsateliers creëren en er vinden nu al regelmatig punkconcerten plaats. Voor wie dacht dat jeugdcultuur en punk tot de verleden tijd behoorde in Antwerpen kijkt raar op van het drukbezet concertprogramma in “'t Klooster”.
De do-it-yourself non-profit organisatoren TheFilthyMobgigs hebben vanaf nu inderdaad een vaste locatie voor concertjes in Antwerpen : het sinds jaar en dag gekraakte pand in de Ploegstraat. “TheFilthyMobgigs willen een alternatief bieden voor de dure commerciele festivals die grote namen aantrekken en veel geld verdienen; door kleinere onbekende muziektalenten de kans te geven om te spelen. Zij vragen een zeer geringe inkomprijs en een zeer lage prijs voor drank, zodat vrijwel iedereen het zich kan permitteren om naar de optredens te komen. (...) Zij hopen dat er veel mensen op af komen en de Koevoet een begrip wordt in de belgische squat- en alternatieve scene.” TheFilthyMobgigs leggen zich specifiek toe op “european 80's hc, anarcho- en crust punk, ska- en folkpunk.”
Een steeds groter deel van de Antwerpse linkerzijde lijkt de stationsbuurt uit te kiezen als uitvalsbasis voor het organiseren van activiteiten. De tijd dat men hier zat wachten op wat de rode vakbond er in haar gebouwen organiseerde lijkt definitief voorbij. De pogingen om culturele en andere activiteiten te recupereren, om ze in een middenklasse-korset te kunnen persen, blijven niet uit. Maar voorlopig lijken deze en andere pogingen tot gentrificatie van de stationsbuurt slechts gedeeltelijk te lukken. Er groeit van onderuit een alternatieve protestcultuur in de buurt die aansluiting zoekt bij de Antwerpse onderklasse van daklozen, allochtonen, baanlozen en gemarginaliseerden.
Op vrijdag 17 en zaterdag 18 oktober wordt op het voor het Centraal station gelegen Astridplein actie gevoerd tegen de toenemende armoede en de nijpende woningnood. Het ACW, het DAK, De 8, Samenlevingsopbouw, StRatengeneraal, A!A (“Antwerpen In Actie) ,Basta!,… vormen er samen de motor van. Jaarlijks is 17 oktober de internationale “Dag van Verzet tegen de Extreme Armoede”. Het recht op wonen en het gebrek aan opvangmogelijkheden voor daklozen staat nu centraal. Er wordt een tentenkamp opgebouwd en er is een podium voor muziekgroepen, voor getuigenissen en korte toespraken.
Tijdens het komende weekend vindt iets verderop voor de tweede keer Circa plaats. Circa is een intercultureel en multidisciplinair stadsfestival op en rond het De Coninckplein in Antwerpen Noord.
Centraal, nu zaterdag en zondag, staat de creatie van een ontmoetingsplaats voor lokaal en regionaal talent (actief in woord, muziek en dans). Belangrijk is dat Circa verschillende gemeenschappen, die Antwerpen rijk is, laat samenwerken “om de rijkdom van de Antwerpse diversiteit te weerspiegelen”. Op het programma staat o.a. een boeken-, platen- en cd-beurs, theater, kinderanimatie, een debat rond globalisering en Antwerpen Noord, poëzie,...
Vanaf donderdag wordt het alvast uitkijken naar activiteiten in de Antwerpse stationswijk. Dan vindt immers de eerste van 3 info-avonden over “globalisering en ontwikkeling in Latijns Amerika” plaats. De organisatie is in handen van Catapa, een “nieuwsoortige basisbeweging die vanuit een geïntegreerde aanpak werkt rond (anders)globalisering en duurzame ontwikkeling”. Tijdens deze avond en ook in het algemeen focust Catapa hierbij op de mijnbouwproblematiek.
