Occupy Van Kapdahout verstoort "openingsfeest" op de De Keyserlei
Overgenomen persbericht: 
De groep 'Occupy Van Kapdahout' heeft zaterdagavond op ludieke wijze het "openingsfeest" van de vernieuwde De Keyserlei opgeluisterd met een rouwstoet voor de gezonde bomen die gekapt werden. Het waren bomen die aan stukken werden gereten omdat het stadsbestuur dat echt wou, en omdat het niet geïnteresseerd was in firma's die gespecialiseerd zijn in het verplaatsen en terugplaatsen van bomen.
Het stadsbestuur was niet geïnteresseerd in het advies van bomenkenners, het advies van de Antwerpse districtsraad, noch in een petitie van de Occupy'ers op de De Keyserlei die meer dan 10.000 handtekeningen opleverde. Occupy Van Kapdahout wou het stadsbestuur daarvoor ter verantwoording roepen. Wij vergeten dat niet, en we zijn met velen die dat niet vergeten.
Vaak in het zwart gekleed en/of met zwarte rouwbandjes deelden Occupy'ers gisteren doodsprentjes uit met foto's van gekapte bomen en droegen ze een doodskist rond, die onder andere de ingehuurde fanfare met danseressen begeleidde en die een hele tijd schepen Ludo Vancampenhout leek te volgen.
Er werd ook gezongen: “laat ons een boom en wat gras dat nog groen is” of “laat ons een boom en een doodskist die zwart is”. Er werd ook gescandeerd: “waar zijn die bomen nu?” of "bomenvrij en wij zijn niet blij". Dit doorprikte de opgeklopte feeststemming, wat een medewerker van de stad op de zenuwen werkte. Die kwam daarover klagen.
Verschillende omstaanders gaven de actievoerders gelijk, toch bleven de schepenen op hun standpunt, zonder argumenten aan te leveren voor de betwiste kap van kerngezonde bomen. Schepenen Guy Lauwers en Ludo Van Campenhout herhaalden hun voorlopig loze beloften over het heraanplanten van bomen, en dat het er over tientallen jaren terug mooi zou uitzien!
De straat De Keyserlei heeft nu meer weg van een fabriekshal waar geconsumeerd kan worden op langgerekte identieke terrassen, een vlakte van staal, steen en beton (dat er bij de opening al vuil bijligt), geflankeerd door een allegaartje aan gevels met opzichtige reclames.
Er dook tijdens de actie ook een dame op die maar zelf een plantje op wielen meegebracht had van thuis, om de straat wat op te fleuren. De enige resterende bomen in de wijde omgeving zijn enkele exemplaren op het niet heraangelegde stukje De Keyserlei.
Er hangen affiches met computertekeningen, die bomen tonen van de leeftijd van de bomen die gekapt zijn, terwijl dàt er alvast heel zeker niet komt binnenkort. Propagandatechnieken zijn dat. Bij overvloedige regenval wordt het ook niet fraai met al dat beton en het water dat niet weg kan.
Is het dat soort bestuur dat de Antwerpenaar wil? Je hoort nu toch andere geluiden op de Antwerpse straten en pleinen.
Het stadsbestuur was niet geïnteresseerd in het advies van bomenkenners, het advies van de Antwerpse districtsraad, noch in een petitie van de Occupy'ers op de De Keyserlei die meer dan 10.000 handtekeningen opleverde. Occupy Van Kapdahout wou het stadsbestuur daarvoor ter verantwoording roepen. Wij vergeten dat niet, en we zijn met velen die dat niet vergeten.
Vaak in het zwart gekleed en/of met zwarte rouwbandjes deelden Occupy'ers gisteren doodsprentjes uit met foto's van gekapte bomen en droegen ze een doodskist rond, die onder andere de ingehuurde fanfare met danseressen begeleidde en die een hele tijd schepen Ludo Vancampenhout leek te volgen.
Er werd ook gezongen: “laat ons een boom en wat gras dat nog groen is” of “laat ons een boom en een doodskist die zwart is”. Er werd ook gescandeerd: “waar zijn die bomen nu?” of "bomenvrij en wij zijn niet blij". Dit doorprikte de opgeklopte feeststemming, wat een medewerker van de stad op de zenuwen werkte. Die kwam daarover klagen.
Verschillende omstaanders gaven de actievoerders gelijk, toch bleven de schepenen op hun standpunt, zonder argumenten aan te leveren voor de betwiste kap van kerngezonde bomen. Schepenen Guy Lauwers en Ludo Van Campenhout herhaalden hun voorlopig loze beloften over het heraanplanten van bomen, en dat het er over tientallen jaren terug mooi zou uitzien!
De straat De Keyserlei heeft nu meer weg van een fabriekshal waar geconsumeerd kan worden op langgerekte identieke terrassen, een vlakte van staal, steen en beton (dat er bij de opening al vuil bijligt), geflankeerd door een allegaartje aan gevels met opzichtige reclames.
Er dook tijdens de actie ook een dame op die maar zelf een plantje op wielen meegebracht had van thuis, om de straat wat op te fleuren. De enige resterende bomen in de wijde omgeving zijn enkele exemplaren op het niet heraangelegde stukje De Keyserlei.
Er hangen affiches met computertekeningen, die bomen tonen van de leeftijd van de bomen die gekapt zijn, terwijl dàt er alvast heel zeker niet komt binnenkort. Propagandatechnieken zijn dat. Bij overvloedige regenval wordt het ook niet fraai met al dat beton en het water dat niet weg kan.
Is het dat soort bestuur dat de Antwerpenaar wil? Je hoort nu toch andere geluiden op de Antwerpse straten en pleinen.
