Blik op de week - 6 augustus

Zelfs een bezoek aan de buurtwasserette wordt soms het vertellen waard. Ik ontmoette er een jonge man die sinds 4 dagen in mijn flatgebouw woont. Hij woont nu al enkele jaren in Belgenland maar daarvoor in Koerdistan.. in Irak, waar hij niets anders dan oorlog meemaakte zei hij. Ook de gifgasaanslag van het Saddam regime op de Koerden in Irak had hij meegemaakt. Welja, dat is dan tegenwoordig soms het soort gesprek dat je krijgt in de Antwerpse buurtwasserette?

<>

Ik ben even op het recente klimaatactiekamp geweest en sprak er o.a. over de Occupy beweging. Er leken me daar interessante dingen te gebeuren, wat in dit verslag ook duidelijk wordt.
Wat ik momenteel echter wel mis in de milieubeweging.. een helder debat over de richting die we moeten inslaan. Overgang of breuk? Transitie of revolutie? Wat met geweld en een revolutionaire overgang naar een andere samenleving? Is geweld nog wel echt revolutionair?
Binnen de transitiebeweging lijkt men in elk geval weinig gewonnen voor een revolutie, ook Rob Hopkins, de bekendste ideoloog van de beweging.
Wikipedia:
"Omdat transities structurele veranderingen zijn die een grote impact op de samenleving hebben, veronderstellen ze ook de nodige tijd om die verandering te kunnen laten plaatsvinden. Als die tijd niet beschikbaar is, en de verandering dus op korte tijd moet plaatsvinden, dan gaat ze gepaard met grote overgangsmoeilijkheden. We spreken dan eerder over een revolutie. Hopkins spreekt daarom over de nood om de verandering tijdig voor te bereiden. Hij stelt dat de maatschappij de keuze heeft om kiezen voor een transitie, waarbij de samenleving zich gedurende 1 à 2 decennia voorbereidt op een toekomst met bijvoorbeeld minder energievoorzieningen. Indien we ons hierop niet voorbereiden, en de transitie haar tijd dus niet gunnen, zal er eerder sprake zijn van een revolutie. De verandering wordt dan op een niet-comfortabele en vaak gewelddadige wijze door externe factoren opgedrongen."

<>

Wereldmuziek komt weinig aan bod op de Belgische radiostations, dat blijkt ook uit dit interview met dj en radiomaker Benjamin Tollet.

Ik heb zelfs de indruk dat op veel Belgische radiostations muziek uit een ander Belgisch landsgedeelte al bijna als wereldmuziek gezien wordt. Is het dan zo belangrijk dat lyrics toegankelijk en volop verstaanbaar blijven of waarom is dat juist? En waarom hebben die grote platenlabels nog altijd zoveel impact?

<>

Een dronken Daan kreeg zijn band niet lang mee op het Antwerpse festival Linkerwoofer. De band weigerde na een half uur nog langer mee te doen. Oei, wat nu? Linkerwoofer met "een loser" op het podium en het feest "verknald". Klein schandaal op smoelenboek. Koning Filip had het beter gekund. :-p Maar eerlijk gezegd: die gast heeft toch best al veel goede dingen gedaan, of niet? Dat hij onlangs voor de Pvda heeft gestemd? Wie zal het hem vergeven?

De man zei ook "Love You, Dank U", niet "salu en de kost" toen hij van het podium stapte. In de pers verschenen echter in eerste instantie andere berichten. In de Gazet van Antwerpen meldde een journalist gisteren dat er een vriend van Daan onlangs is gestorven. Dat dit de oorzaak is van Daan zijn gedrag is volgens de journalist echter "speculeren".

<>

Theo Francken (N-VA) is klaar voor de Vlaamse onafhankelijkheid, dat laat hij weten in een interview, bron: Knack. Droom voor mijn part verder Theo F. maar het houdt geen steek om de Vlaamse onafhankelijkheidsbeweging te vergelijken met de Schotse of de Catalaanse, er is immers geen gelijkaardige kwestie als 'wat doen we met Brussel?' en er is in tegenstelling tot bij de Vlaamse beweging geen zeer groot overwicht van rechts bij de 2 andere onafhankelijkheidsbewegingen. En of kiezers in uw sprookje gaan blijven geloven is echt niet zeker.

Er is wel het feit dat Vlamingen graag op zichzelf en op Vlaanderen terugplooien. Er lijkt me bij veel Vlamingen ook een nostalgie te zijn naar een verloren gegane wat homogene Vlaamse cultuur.

<>

"Twee aspekten van het dierenleven maakten de meeste indruk tijdens de reizen die ik in mijn jeugd maakte in Oost-Siberië en Noordelijk Mantsjoerije. Het eerste was de extreme strijd om het bestaan die de meeste diersoorten moeten voeren te...gen de barre natuur; de enorme herhaaldelijke vernietiging van leven door natuurlijke invloeden; en de daaruit voortvloeiende schaarste aan leven in het uitgestrekte gebied dat ik overzag. En het andere was, dat zelfs in de weinige plekken waar het wemelde van dierlijk leven, ik geen spoor vond van de bittere strijd tussen dieren van dezelfde soort die - door de meeste darwinisten (maar niet altijd door Darwin) - het overheersende kenmerk was van de strijd om het bestaan, en de belangrijkste factor in de evolutie." Peter Kropotkin, 1902

De VRT nu: "Evolutie bevoordeelt egoïstische mensen niet, volgens een nieuw onderzoek. Dat spreekt een eerdere theorie tegen die oppert dat het beter is om jezelf op de eerste plaats te stellen."

<>

We dienen ons af te vragen waarom Che Guevara (de jonge Argentijnse guerrillero die op 39-jarige leeftijd gedood werd) nog steeds een belangrijk icoon is voor de PVDA.
Men beweert in dit artikel dat Guevara de ideeën van Marx in praktijk bracht. Het geeft mee aan dat de PVDA weinig kritiek wil horen op de Cubaanse staat en het Cuba van na de machtsovername door Fidel Castro en zijn companen.. in 1959 was dat. Che Guevara stond in zijn ideologie en praktijk echter dichter bij Lenin en de jonge Stalin dan bij Marx.
Het nogal Guevaristische karakter van de PVDA onderscheidt het van ergens wel gelijkaardige partijen als Die Linke in Duitsland en de SP in Nederland, en er is het feit dat de PVDA niet de belangrijkste vertegenwoordiger is van links in Vlaanderen. Dat is daarentegen nog steeds het electoraal meer suksesvolle Groen, een partij die zich iets linkser opstelt dan haar groene zusterpartijen in Duitsland en Nederland.

Er werden deze week mensen gezocht voor een "indignados betoging", met als centraal icoon Che. Het moest als realistisch overkomen maar het was wel voor een televisieserie.

Ik zal eigenlijk nooit de fixatie van mainstream media op de lang geleden als neostalinisten actieve historische figuren begrijpen, van Poetin tot Che en nog anderen. Ook frauduleus marxisme belichten spreekt hen aan, alleen jammer dat men zo weinig duidelijk maakt dat het wel degelijk frauduleus was en is, in het geval van Poetin vroeger veel meer frauduleus dan marxistisch. 

Ik denk ook dat die daar niet begrijpen dat er tussen een Stephane Hessel en een Che Guevara een wereld van verschil is. Indignados met als icoon Che op een betoging, hoe komt men er bij?