Overzicht, derde week van augustus

Wat eerder ook al in facebookland verscheen van mijn hand:

Ook als ik gevraagd word sta ik volgend jaar niet op een lijst voor parlementsverkiezingen. De voornaamste reden daarvoor is de volgende: parlementaire democratie zou volksvertegenwoordiging inhouden maar dat valt in de praktijk erg tegen en dat mag wel eens duidelijk worden.
Een parlementszetel hebben? Daar kan iemand jaren zelf zijn of haar zin mee doen. Verkiezingsbeloftes worden niet altijd ingelost, inspraak hebben we weinig en hoe minder geld we hebben hoe minder kans dat we die inspraak verkrijgen.
Parlementairen hebben een rijkelijk inkomen, gemeenteraadsleden krijgen daarentegen weinig geld voor hun politieke activiteiten. Dossierkennis wordt beloond, een kritische attitude meestal niet.
Parlementaire democratie is een modern politiek circus en ik bedank voor de rol van de clown.


Een Vlaams parlementslid voor Groen pleit in een opiniestuk voor De Morgen voor een Vlaams wapenembargo tegen landen in het Midden-Oosten.
Inderdaad, waarom geen wapenembargo? Eindelijk, zou ik dan zeggen. De al te gemakkelijke logica van 'als wij ze niet verkopen doen anderen het wel' raakt ethisch gezien kant noch wal. En als je bijvoorbeeld sterk tegen moslimfundamentalisme bent, maar er geen problemen mee hebt dat wapens gemakkelijk in de handen van moslimfundamentalisten terechtkomen, wijst dat op een tegenstrijdigheid. Bovendien: vrede is een werkwoord.

De Poolse filosoof Zygmunt Bauman gaat gebukt onder antisemitisch protest
Filosofen van Joodse afkomst zijn wel vaker onterecht in een negatief daglicht gesteld, ook door leden van de intelligentsia die in dezelfde kringen actief waren. Mikhail Bakoenin zette na ruzies met Karl Marx zijn radicaal sociaal engagemen.t verder maar liet hem (onterecht) wel helemaal vallen, Carl Gustav Jung keerde zich volledig tegen zijn leraar Sigmund Freud, en van haar voormalige partner Martin Heidegger moest Hannah Arendt helemaal geen steun verwachten.
Bakoenin zette zich af tegen wat hij het autoritaire socialisme van Marx zag. Dat Marx machtsgeil kwam er vaak als een verwijt vanuit anarchistische kringen. In anarchistische kringen is er vaak echter wel een machtsfobie. Bovendien: als Marx zo machtsgeil was dan had hij wel iets anders gedaan in zijn leven dan de hele tijd revolutionair linkse geschriften te produceren. Ook al in die tijd stond revolutionair links immers nergens als het over macht hebben ging.  
Volgens Marx zelf hadden hij en Bakoenin in elk geval op verschillende momenten intieme vriendschapsbanden.
Bakoenin over dictatuur (een term die toen niet dezelfde sterk autoritaire betekenis had als nu): 
"Een dictatuur zonder sjerpen, zonder titels, zonder officieel recht, die des te machtiger is omdat zij geen schijn van macht heeft. Dit is de enige dictatuur die ik tolereer. Zij moet er evenwel zijn om te kunnen optreden, en daarom moet men haar voorbereiden en vooraf organiseren, want zij zal niet geheel uit zichzelf ontstaan, niet door discussies, niet door uiteenzettingen en principiële debatten, evenmin door volksvergaderingen. 
Een Alliantie met weinig, maar goede, energieke, discrete, en trouwe leden; sterke mannen, die vooral vrij zijn van ijdelheid en persoonlijke eerzucht, die ernstig en hoogstaand genoeg zijn van hart en geest om de werkelijkheid van de macht boven haar ijdele aanblik te verkiezen. 
Wanneer jullie deze collectieve en onzichtbare dictatuur vormen, zullen jullie de overwinning behalen; de goed geleide revolutie zal overwinnen. Zo niet, dan mislukt het! Wanneer jullie je ermee bezig houdt Comité de Salut Public en officiële zichtbare dictatuur te spelen, zullen jullie vernietigd worden door de reactie die je zelf geschapen hebt."

De Nederlandse Sociaal-democratische partij lijkt momenteel rampzalig te communiceren. In een laatste peiling haalt de partij nog maar 13 zetels en dat zijn maar liefst 25 zetels minder dan bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer van vorig jaar. Zie ook dit artikel over de PvdA en de huidige bezuiningen in Nederland.

<>

Er is nogal wat commotie ontstaan rond het muziekfestival Pukkelpop en het feit dat daar veel tenten achterblijven na afloop. In dit verband spreekt men van wegwerptenten. In feite zou je daar als festivalorganisatie op in kunnen spelen door aan tentenverhuur te doen. Als de gehuurde tent kapot of onvoldoende regenvast blijkt te zijn krijgt men er een andere voor in de plaats. En die dienstverlening? Maak er studentenjobs van 1 dag van en laat die studenten de andere dagen gratis aan festivalbezoek doen.

<>

Liesbeth Homans (N-VA kopstuk) in De Standaard: "Bij Groen, SP.A en PvdA word je nog altijd scheef bekeken als je op het belang van het Nederlands hamert. Patrick Janssens was daar anders in, maar hij zat op een andere lijn dan de SP.A-leiding. Ik ken woonblokken op Linkeroever waar 150 nationaliteiten samenleven. Is het dan zo raar dat ik vraag dat die mensen Nederlands kunnen?" Ik woon zo'n kleine 20 jaar in die wijk waar zoveel nationaliteiten samenleven. Ik heb dan ook de waarde van goed Engels kunnen al snel geleerd :-)

Ik ben onlangs naar een optreden van 't Hof van Commerce geweest. West-Vlaamse rap die vaak overstemd werd door beats en ik kon er bijna niks van verstaan. Voor mensen zonder een achtergrond van Germaanse moedertaal moet het toch echt moeilijk zijn om al die Vlaamse dialecten hier wat te verstaan...
Stel: iemand kent goed Frans, Engels en een beetje Duits maar weinig of geen Nederlands en weet nog niet hoe lang hij of zij in Antwerpen wil blijven. Hoe belangrijk wordt Nederlands leren dan? Ik denk dat Engels echt een stuk belangrijker moet worden in dit land. We zijn in Europa en Vlaanderen is een zakdoek groot.
Ik ben er zeker niet tegen dat mensen Nederlands leren, niet hier en in niet in andere landen. Maar dit is een periode van globalisering en migratie is van alle tijden. Esperanto is niet doorgebroken. Dus dan heb ik zoiets van: laat veel mensen Engels leren en laat het Engels en het Nederlands van veel mensen verbeteren. 
Dat migranten zelf aangeven zich hier vaak verloren te voelen zonder een zekere kennis van Nederlands geeft aan dat er wel degelijk een probleem is. Als men hier niet een goed inkomen kan vinden terwijl men bijvoorbeeld wel goed Frans, Engels en een beetje Duits kan dan lijkt me er een probleem te zijn. Ik vind trouwens ook niet dat mensen tweetalig moeten zijn om aan een goed inkomen te geraken, zelfs niet in Brussel.

Deze kwestie kwam ook door andere dingen in de actualiteit meer in het daglicht te staan. Bart De Wever wil bijvoorbeeld geen leefloon meer voor de echtgenote van een Syrië-strijder. De vrouw heeft ook kinderen. Misschien nog wel het grootste probleem: het gebrek aan transparantie in deze kwestie. We vernemen iets in de media en weten nu helemaal niet wat er met die kinderen gaat gebeuren en wat er ons nog allemaal te wachten staat in Antwerpen.
Volgens de redactie van het VRT journaal wou de moeder ook geen Nederlands leren en was ze niet bereid tot integratie. In een land met 4 of 5 talen die belangrijk zijn kan men zich echter wel afvragen in hoeverre het nog belangrijk is dat iemand Nederlands wil leren in Antwerpen. Brussel is bijvoorbeeld maar 45 km weg.
 

Volgens een recente poll van de Gazet van Antwerpen steunt 82% van de mensen bij een internetbevraging de recente uitspraken over racisme van Liesbeth Homans. Dat liet Knack weten. Mijn vermoeden is dat deze poll sterk gemanipuleerd werd door een rechts webnetwerk, dus wat is de nieuwswaarde? Men kon wellicht meermaals een stem uitbrengen bij de poll en waarschijnlijk zitten er veel N-VA leden bij die elkaar op de hoogte kunnen brengen van het bestaan ervan. Er bestaat in elk geval zoiets als rechtse webnetwerken en de N-VA heeft er al meermaals gebruik van gemaakt om zichzelf meer populair te maken.
Intussen schakelt de krant ook meestal de mogelijkheid van reacties bij artikels geven uit, te veel reacties van rechtsen wellicht. Ergens is dat te begrijpen. Als ik een website heb wil ik er in elk geval geen racisme op. Racisme is ook een misdrijf, geen mening. Ik ben natuurlijk wel geen voorstander van zo'n GvA website. Op mijn eigen blogs heb ik echter ook de mogelijkheid van reacties uitgeschakeld, te veel werk vooral om dat allemaal te gaan bijhouden. Ik hou de webdiscussies over het algemeen beperkt voor mezelf tot die op facebook, waar ik ook weleens iemand ontvriend overigens.
Er stond maandag meer sportnieuws in de Gazet van Antwerpen dan regulier nieuws, daarnaast ook nog wel enkele degelijke artikels maar zouden Antwerpenaren dan zo tuk zijn op sportnieuws?
Ik vermoed dat het eerder op veilig spelen is van de krant. Het gaat tegenwoordig veel slechter met de verkoopcijfers van de Gazet van Antwerpen dan vroeger. Het vindt te weinig lezers in een snel veranderend Antwerpen. Terugkeren naar het vroegere christelijk rechts karakter van de krant zal ook niet helpen. De grote impact van "de frut" (zoals de krant ook wel genoemd wordt) is verdwenen, samen met de grote impact van christelijk rechts in Vlaanderen.
Pieter De Crem en Yves Leterme gaan er openlijk van uit dat hun CD&V volgend jaar opnieuw meer dan 20% zal halen bij de verkiezingen. Ze dromen. In de grootste steden staat de CD&V bijvoorbeeld nergens meer. Als er volgend jaar een partij is die onverwacht de N-VA pijn doet dan zal het niet de CD&V zijn.
 


<>

Om nog even terug te keren op de uitslagen van de provincieraadsverkiezingen vorig jaar: in de gemeente Antwerpen stemde bijna 20% voor de SP.A en meer dan 20% voor Groen, PVDA+ of de Piratenpartij.
Er waren echter in Antwerpen ook verkiezingen voor de gemeenteraad en de districtsraad. 3 maal voor N-VA stemmen in Antwerpen was dus mogelijk, maar hoeveel mensen deden dit? En indien de Antwerpse kiezers niet 3 maal voor N-VA stemden, wat stemden ze dan wel?
Weet er iemand of hier onderzoek naar gedaan is?

In de kleine Antwerpse gemeente Zwijndrecht stemde men vorig jaar heel wat rechtser voor de provincieraad dan voor de gemeenteraad (Groen kreeg er van alle partijen het grootste aantal stemmen voor de gemeenteraad).
In de gemeente Antwerpen... was er minimaal de omgekeerde trend: door o.a. de Stadslijst (SP.A-CD&V) en N-VA lijsttrekker Bart De Wever stemde men rechtser voor de gemeenteraad dan voor de provincieraad.
Het niet altijd voor dezelfde partij stemmen van individuen was een algemene trend in het Antwerpse, zeker ook omdat het niet altijd mogelijk was.
De vraag die ik me hierbij stel: hoeveel mensen stemden er bijvoorbeeld tegelijkertijd voor N-VA en Groen? Of een meer evidente vraag dan maar: hoeveel mensen stemden er bijvoorbeeld tegelijkertijd voor Groen en CD&V of tegelijkertijd voor N-VA en VB?
Met andere woorden: hoe vertekend geraakt het beeld dat men krijgt van verkiezingsuitslagen indien mensen tegelijkertijd voor verschillende raden of parlementen kunnen stemmen?
Hier nog de uitslag in Zwijndrecht voor de provincieraad.


<>

Een goed evenwicht vinden tussen pessimisme en optimisme als het over de Arabische lente gaat lijkt me momenteel belangrijk.
Deze opinietekst van een journaliste en activiste met Egyptische roots lijkt me te optimistisch. Er is in Egypte een revolutionaire transitie (geen revolutie) aan de gang, maar die transitie lijkt me toch zwaargewond te zijn.
De overgang naar een betere samenleving is wel niet dood, ondanks de grote armoede en het grote gebrek aan democratie in het land. Egypte is in de woelstroom van de globalisering terechtgekomen, hoe het daar gaat uitkomen blijft een groot vraagteken.


<>

Aardewerk is een vereniging die veel gelijkenissen vertoont met de partij Groen, het voornaamste verschil is wellicht dat het meer interesse toont in milieufilosofie en "radicale ecologie" dan Groen. Het lijkt echter ook niet meteen aan te sturen op een verlinksing van de milieubeweging, heeft een pessimistische kijk op de aangroei van de wereldbevolking (voorspelt een aangroei tot 10 miljard mensen) en vindt "spirituele leegte" een groot probleem.
Met sociale ecologie verschilt Aardewerk o.a. in het feit dat het minder interesse toont in ecologisch rationalisme, het migratiethema en links humanisme. Aardewerk werd vooral bekend door de cursussen milieufilosofie die het aanbiedt.

Met het momenteel populairder worden van de Groenen in Noorwegen zal ook de invloed van de bekendste filosoof uit Noorwegen toenemen. Het Gandhiaans denken van ene Arne Naess (de filosoof in kwestie) was minder interessant dan ik aanvankelijk dacht. De klik in mijn hoofd kwam er nadat ik hem live zag spreken, samen met Rudolf Bahro (een Duitse milieufilosoof) sprak hij jaren geleden op een boekenbeurs in Antwerpen.

<>

Wie graag volgt wat ik schrijf raad ik ook aan regelmatig te bekijken wat ik in het Engels op Twitter post.

Popular posts from this blog

Oekraïne, een jaar later (4)

Het belang van de hoofddoekenkwestie

Oekraïne, een jaar later (2)