De peiling die zo weinig zegt

Ik heb met scepsis gekeken naar de resultaten van de nieuwste peiling van VRT en De Standaard. N-VA is de grote winnaar : 25,2%. De Morgen : “CD&V en Vlaams Belang verliezen fors. De overige partijen verdelen het verlies, Op Groen! en in mindere mate LDD na, die op hetzelfde peil blijven.” Daarna volgen de harde cijfers voor de partijen die niet achter De Wever kunnen staan.
Maar een kwart van de ondervraagden heeft nog niks beslist en bij de andere 75% zitten er wellicht ook nog twijfelaars.
Wat zegt dan eigenlijk zo'n peiling? Weinig of niks. We weten niet wie er voor Elke Decruynaere (Groen!) of het CAP gaat stemmen, of voor Rudi Kennes en Erik De Bruyn van sp.a rood. We weten ook niet wie er voor de vrouwen van CD&V een stem uitbrengt en hoeveel voorkeurstemmen Bart De Wever en Siegfried Bracke al dan niet halen. We weten niet met zekerheid of het VB wel echt zo veel stemmen gaat verliezen. Met andere woorden... we weten zo goed als niks. We gaan na 13 juni ook niet weten hoeveel linkse mensen er niet of blanco hebben gestemd en dat weten we nu zeker niet. De laatste peiling in de aanloop naar de verkiezingen van 13 juni heeft ons zo goed als niks bijgebracht. Zelfs “representatieve democratie” leert ons weinig over de voorkeuren van mensen, en al zeker niet de peilingen.

Popular posts from this blog

Oekraïne, een jaar later (4)

Het belang van de hoofddoekenkwestie

Oekraïne, een jaar later (2)