Partijpolitieke en andere beweging in Vlaanderen

De SP.A zit met een dilemma: de partij dreigt te klein te worden als centrum-linkse partij om mee te regeren na de verkiezingen van volgend jaar, maar tegelijkertijd blijft haar zusterpartij PS te groot als centrum-linkse kracht om mee met de SP.A oppositie te gaan voeren.
De SP.A dreigt nog minder impact te gaan krijgen op het beleid dan vroeger. De enige progressieve kracht die nu nog een noemenswaardige impact op het beleid in Vlaanderen heeft is trouwens de vakbeweging, en partijen als SP.A en Groen lijken er eigenlijk niet veel meer impact op te gaan krijgen dan de PVDA, Rood en de Piratenpartij.

Volgens de voorzitster van Animo, de jongerenbeweging van de sp.a is een "rood-groen bondgenootschap ideologisch gewoon logisch".
Sp.a en Groen in een bondgenootschap? Mij lijkt dat toch niet zo logisch. Vader en zoon Tobback samen met Wouter Van Besien en Meyrem Almaci in een ideologisch samenwerkingsverband naar de verkiezingen van 2014? Nee, wie weet maar.. Vlaanderen is Gent niet.
Wat me wel logisch lijkt als belangrijke ontwikkeling in progressieve kringen? Het ontstaan van nieuwe gemeentelijke bewegingen die de democratie willen verdiepen en die steun krijgen vanuit andere gemeentes, zoals we onlangs ook een beweging zagen ontstaan rond het gemeentelijk referendum in Sint-Niklaas.

Aan het referendum in Sint-Niklaas van 1 september (over de privatisering van de vuilnisophaling) hing een "duur kostenplaatje". De stad heeft € 125.000 begroot voor de organisatie van het referendum. Daarnaast komen ook heel wat indirecte kosten zoals personeelsuren.
Ik vraag me dan af: waarom moest dat zoveel kosten, om de stemming anoniem te houden? Gewoon elk kwartier wat handen tellen die in de lucht gaan bij een ja- of een nee-stem in een stemlokaal, dat had toch ook gekund? Voor mij moet het niet anoniem. Trouwens: wat is het probleem met zo'n bedrag als het over verdieping van de democratie in een grote stad als Sint-Niklaas gaat?


Het stadsbestuur van Sint-Niklaas legt de mooie uitslag van het referendum op 1 september naast zich neer. In feite is wat in Sint-Niklaas nu gebeurt eerder een voortzetting van particratie dan van democratie. En wie niet de moeite nam om te gaan stemmen had over het algemeen weinig moeite met die particratie denk ik.
Bart De Bruyne van Groen Sint-Niklaas vindt het een flagrante leugen als de linkse professor Jan Blommaert schrijft dat De Bruyne opriep om niet te gaan stemmen. De Bruyne schreef namelijk: "A propos, ik ga niet stemmen zondag omdat ik deze volksraadpleging niet heb gewild en mij de bedenking maak of de vraag wie het afval ophaalt voldoende relevant is om de mensen naar de stembus te laten gaan. Dit holt het toch wel mooie instrument dat een volksraadpleging is gegarandeerd uit. En dan nog te zwijgen van het polariserende effect dat het heeft."
Ik zie zelf niet in waarom het referendum een polariserend effect zou hebben gehad. Wat wel een polariserend effect had en heeft? Het standpunt van Groen en SP.A in Sint-Niklaas, partijen die weinig problemen lijken te hebben met een gemeentelijke bestuurscoalitie onder de leiding van een N-VA burgemeester.

Burgemeester Lieven Dehandschutter (N-VA) zal de hervormingsplannen dus toch doorvoeren. Nochtans namen meer dan 10.000 mensen de moeite om te gaan stemmen. Tof dat men echter in vakbondskringen de democratie wel wil verdiepen.



<>

Met discussiegroep Spartacus hadden we gisteren een interessante gemodereerde discussie over politieke communes en andere sociale opstanden. De bedoeling was vooral een vergelijking te maken tussen de gebeurtenissen bij de Commune van Parijs en die van de laatste tijd in Egypte. Het werd deze keer vooral een informatieve discussie met veel historische achtergrondinformatie over revolutionaire tradities in Frankrijk en een Egypte dat deels mee opgenomen wordt in de moderne globalisering. Een tiental mensen deed mee. Hier is nog eens de inleidende tekst.

<>

Volgens een peiling van o.a. De Morgen zou een kwart van de N-VA kiezers ook overwegen om voor het Vlaams Belang te stemmen. Het geeft aan dat ultrarechts electoraal gezien nog steeds sterk staat in Vlaanderen. Anderzijds zou volgens resultaten van diezelfde peiling in Wallonië ongeveer de helft progressief stemmen (dus voor Sociaal-democraten, Groenen, Communisten, Piraten,...). Ik put dan maar hoop uit het feit dat slechts een kleine minderheid van de Belgen een splitsing van de staat volgens communautaire lijnen wil.
SP.A en Groen samen op minder dan 19% en de andere progressieve partijen hebben volgens de peiling geen zetels in Vlaanderen. Dat is bijna rampzalig eigenlijk. De linkerzijde heeft duidelijk niets gewonnen bij het parlementarisme en de bestuurscoalities waar ook de N-VA mag aan deelnemen.
Enkel in de steden en de gemeenteraden daar spelen de progressieve partijen nog een rol van betekenis, ondanks de links-rechts coalities die ook daar soms zijn ontstaan. Het Vlaams parlement heeft de linkerzijde steeds minder te bieden, het houdt elke verdieping of constructieve vernieuwing van gemeentelijke democratie tegen.

Het is geen kartel meer maar de conservatieve tandem CD&V-N-VA wordt wellicht de te bekampen kracht in Vlaanderen bij de verkiezingen volgend jaar.
De CD&V heeft er tijdens de voorbije jaren veel aan gedaan om ons te laten geloven dat er geen tandem meer is, o.a. om de vele mensen te overtuigen die twijfelen tussen een stem voor CD&V en een stem voor Groen, die Vlaams-nationalistische tandemformule is er echter wel en dat is sinds de nieuwe Antwerpse bestuurscoalitie er is maar al te duidelijk.
N-VA en CD&V zijn ook heel populair in het stemhokje bij jong en oud in Vlaanderen.


Op 1 oktober vindt er in Antwerpen een GASboete-debat plaats. Liesbeth Homans en Bart De Wever hadden natuurlijk weer geen tijd om op vragen te antwoorden, wat hebben we aan beleidsmakers die niet eens de moeite nemen om op 1 oktober bezorgdheden vanuit het middenveld aan te horen?



Antwerpen, de stad waar bijna niemand zich nog thuis in voelt... Zullen we die nu al 30 jaar aanslepende fusie van Antwerpen, Berchem, Borgerhout, Deurne, Hoboken,... dan maar eens stoppen bijvoorbeeld? Tenzij Bart De Wever uit Deurne weg verhuist hoef ik dan alvast niet meer in dezelfde gemeente als hij te wonen.

In Turnhout was er tot nu toe veel heibel in de N-VA, rechts is als altijd te individualistisch om zonder problemen samen te blijven werken.

De N-VA maakt intussen bij monde van Bart De Wever veel ophef met de nieuwe voorstellen rond drugsbeleid in Antwerpen.
Mijn boodschap aan alle in het Antwerpse verblijvende buitenrokers: neem de metro en ga uw lange sigaretten met cannabis in de buitenlucht van Zwijndrecht oproken, met lange sigaretten zonder cannabis kan u vanaf nu vrolijke verwarring stichten in Antwerpen indien het onder het oog van iemand van de politie gebeurt maar dan moet u wel uw identiteitskaart op zak hebben.

De Antwerpse CD&V'ers Patrick Janssen en Nahima Lanjri laten het intussen wat rommelen binnen de CD&V want ze zijn niet helemaal akkoord met het door het Antwerpse stadsbestuur gevoerde besparingsbeleid.
Wat Janssen en Lanjri doen heeft op zich weinig zin als ze niet ook uit de partij stappen en de progressieve oppositie in Antwerpen vervoegen. De CD&V wordt in Antwerpen en de rest van Vlaanderen immers steeds meer een aanhangsel van de N-VA. Dat hoeft niet te verwonderen want de N-VA is de voormalige kartelpartner van CD&V, en alle Vlaamsnationalistische partijen (N-VA, LDD, VB, en CD&V) versterken met hun nationalisme de illusies in een Christelijke patriarchale religie met stevige roots in Vlaanderen.
 
<>
 
Thom Holterman schreef een leuke inleidende korte biografie over Murray Bookchin, met ook veel informatie over het nieuwe boek in het Frans van Vincent Gerber.







 

Popular posts from this blog

Oekraïne, een jaar later (4)

Oekraïne, een jaar later (2)

Het belang van de hoofddoekenkwestie