De missie van de Vlaamse Groenen
Er was een tijd dat Groenen in Vlaanderen sterk onder de invloed stonden van het katholicisme. Pater Versteylen was het boegbeeld in die beginperiode van de beweging, toen Groen! nog Agalev heette en het veel nadruk legde op het feit dat mensen Anders moesten Gaan Leven.
Agalev begon als beweging, maar groeide nadien uit tot een professionele partij, die de oorspronkelijke principes van de basisdemocratie geleidelijk afbouwde om beter in te kunnen spelen op snelle ontwikkelingen in overheidsorganen en media.
Agalev wou noch links noch rechts zijn, eerder averechts. Die averechtse koers werd echter nadien weer wat opgegeven om mee te kunnen gaan regeren in België, samen met sociaal-democraten en liberalen.
Agalev wou opeens wat af van het eigen wollige, christelijke, naïeve imago en koos, in navolging van de Duitse Groenen, dan maar resoluut voor de Realpolitik van centrum-links. Het ging ook meer inzetten op aandacht voor Bekende Vlamingen aan het hoofd van de partij (en de huidige aandacht voor Groene nieuwkomer en "Slimste mens" Eva Brems sluit daar bij aan).
De kiezers slikten het echter niet en Agalev werd genadeloos electoraal afgestraft. De partij verdween, om daarna te herrijzen als de partij Groen!, nadat voordien ook vele Groenen het lekke, zinkende schip al hadden verlaten.
Omdat Groen! ook wel minder aansloeg dan gehoopt, sloot het onlangs een pact met de Vlaams-regionalisten van Geert Lambert. Groen! was een tijdje weer een linksere koers gaan varen, maar was er niet helemaal tevreden over. Het wou electoraal blijven groeien en dus sloot het een verbond met de partij van Lambert. Nochtans haalde die zijn partij nauwelijks stemmen.
Maar Groen! wou een geduchte concurrent worden voor de meer stemmen binnenrijvende sp.a, met als gevolg dat het steeds meer op de sociaal-democraten begon te lijken.
Indien Groen! in juni onder de kiesdrempel van 5% blijft (wat ik wel nog niet zo snel zie gebeuren), dan ligt de weg wijd open voor een samenwerking met de sp.a. Indien Groen! het niet zou doen, stappen er ongetwijfeld weer veel mensen over naar de sociaal-democraten.
Eén van de kritieken die ik heb op Groen!, en het is er één die tot nog toe weinig aan bod komt in de discussies over de partij, is dat Groen! veel te vaag blijft over een aantal belangrijke fenomenen in de wereld. Wat vindt de partij van katholicisme, islam, de Vlaamse en andere nationalistische/regionalistische kwesties? Als Groen! heeft het daar weinig of geen mening over.
Agalev begon als beweging, maar groeide nadien uit tot een professionele partij, die de oorspronkelijke principes van de basisdemocratie geleidelijk afbouwde om beter in te kunnen spelen op snelle ontwikkelingen in overheidsorganen en media.
Agalev wou noch links noch rechts zijn, eerder averechts. Die averechtse koers werd echter nadien weer wat opgegeven om mee te kunnen gaan regeren in België, samen met sociaal-democraten en liberalen.
Agalev wou opeens wat af van het eigen wollige, christelijke, naïeve imago en koos, in navolging van de Duitse Groenen, dan maar resoluut voor de Realpolitik van centrum-links. Het ging ook meer inzetten op aandacht voor Bekende Vlamingen aan het hoofd van de partij (en de huidige aandacht voor Groene nieuwkomer en "Slimste mens" Eva Brems sluit daar bij aan).
De kiezers slikten het echter niet en Agalev werd genadeloos electoraal afgestraft. De partij verdween, om daarna te herrijzen als de partij Groen!, nadat voordien ook vele Groenen het lekke, zinkende schip al hadden verlaten.
Omdat Groen! ook wel minder aansloeg dan gehoopt, sloot het onlangs een pact met de Vlaams-regionalisten van Geert Lambert. Groen! was een tijdje weer een linksere koers gaan varen, maar was er niet helemaal tevreden over. Het wou electoraal blijven groeien en dus sloot het een verbond met de partij van Lambert. Nochtans haalde die zijn partij nauwelijks stemmen.
Maar Groen! wou een geduchte concurrent worden voor de meer stemmen binnenrijvende sp.a, met als gevolg dat het steeds meer op de sociaal-democraten begon te lijken.
Indien Groen! in juni onder de kiesdrempel van 5% blijft (wat ik wel nog niet zo snel zie gebeuren), dan ligt de weg wijd open voor een samenwerking met de sp.a. Indien Groen! het niet zou doen, stappen er ongetwijfeld weer veel mensen over naar de sociaal-democraten.
Eén van de kritieken die ik heb op Groen!, en het is er één die tot nog toe weinig aan bod komt in de discussies over de partij, is dat Groen! veel te vaag blijft over een aantal belangrijke fenomenen in de wereld. Wat vindt de partij van katholicisme, islam, de Vlaamse en andere nationalistische/regionalistische kwesties? Als Groen! heeft het daar weinig of geen mening over.
